|
ZATERDAG 1 JULI 2006 (door Leonie)
Om acht uur stonden we op en na het ontbijt wandelden we naar Ulster Hospital. Daar kwam echt nét lijn 19 aan en op advies van een hulpvaardige jonge Ier stapten we in. Via allerlei vage woonwijkjes kwamen we ruim een half uur later aan op Donegall Square. Daar liepen we eerst aan de noordzijde een straat in voor het Belfast Welcome Centre (blorf), We vonden er een gratis stadsplattegrond en gewapend daarmee gingen we de stad in. Onze eerste stop was (natuurlijk) bij Paul Rankin, een koffietentketen. Daar dronken we lekkere koffie met smakelijke muffins. Daarna liepen we naar de noordkant van het stadscentrum, onderweg stoppend voor wat platenzaken en dergelijke. We kwamen bij St Anne's Cathedral, waar net allemaal mensen bezig waren met het optuigen van voertuigen, waarschijnlijk voor het Maritime Festival (dat weekend). We liepen door naar Clifton House, ooit een armenhuis, nu verzorgingshuis. Een fraai achttiende eeuws gebouw. Daarna liepen we naar de River Lagan. We bekeken Big Fish, een eh, grote vis met betegeling met daarop Belfasts geschiedenis. 
In de rivier lagen wat meermasters... het Maritime Festival is blijkbaar een soort mini-Sail. Langs de waterkant liepen we terug naar Donegall Square, en we giechelden nog even om de 'droommuur' die we tegenkwamen.  Op Donegall Square kochten we sandwiches bij Marks & Spencer, die we opaten voor de deur van de City Hall. Vervolgens begaven we ons naar de zuidingang voor een gratis rondleiding door het honderdjarige gebouw (wat natuurlijk uitgebreid gevierd wordt). 
Lynn, een statige grijze dame, leidde ons rond en we zagen fraaie kamers en schilderijen van alle oud-burgemeesters (waarbij deze zelf de schilder én setting mogen kiezen, waardoor het erg verschillende portretten zijn). We mochten ook nog plaatsnemen in de stoelen van het College en vrijwilligers mochten de burgemeestersgewaden even aan. Remco deed dit natuurlijk, met in zijn achterhoofd zijn autoriteitspositie als voorzitter van Drop Shot.  Na de rondleiding bekeken we het zuiden van het stadscentrum, rondom de universiteitsgebouwen en botanische tuin. Mooie gebouwen en lekker rustig, ook op zaterdag (juist op zaterdag?). 
We gingen terug naar de City Hall en schoten een pub binnen, waar Remco de eerste twee helften van Engeland-Portugal keek (0-0) en ik mijn boek las. Daarna liepen we even over Falls Road, waar Belfasts beroemde muurschilderingen (onder andere) te vinden zijn. 
Ik zette er enkele op de foto en daarna doken we op Falls Road een pub in voor de laatste paar minuten verlenging en de strafschoppen. In de pub zaten alleen (zeer luidruchtige) Republikeinen en we werden voortdurend aangesproken door dronken buren. Toen Engeland uit het WK geknikkerd werd, hief de gehele pub een lied aan met een strekking die niets aan de verbeelding overliet. Het was FEEST! Ik voelde me toch niet helemaal lekker in deze pub en al snel verlieten we hem dan ook. We liepen naar een eerder gespotte PizzaHut en daar aten we onze maagjes vol. Vervolgens wilde Remco Frankrijk-Brazilië nog wel zien en omdat we uiteindelijk de bus vanaf Donegall Square moesten hebben, besloten we naar dezelfde pub als 's middags te gaan. Helaas, die bleek gesloten! Om negen uur namen we dus reeds de bus terug naar Ulster Hospital en van daaraf liepen we naar de camping terug. Nadat Remco bij wat Ieren die een tv in de tent hadden staan (!) de afloop van de wedstrijd had gezien (1-0, Brazilië naar huis), deden we nog een potje rummikub en ontdekte Remco in de keuken de huidige timetables van de bus, die iemand blijkbaar even 'geleend' had toen wij ze zochten. Argh. We gingen maar naar bed. |