|
DINSDAG 1 APRIL 2008
We stonden op tijd op en na het ontbijt haalden we al Campies kastjes leeg, om het vervolgens in onze tassen te proppen. Vervolgens maakten we de buitenkant een beetje toonbaarder - al die nieuwe zeehonden onderweg hadden hem nogal stoffig gemaakt - en toen reden we weg. We vonden het nog wat vroeg om Campie al in te leveren en dat mocht tot 16:00, dus we hadden nog één laatste tochtje gepland. We reden eerst via een lange tunnel met glimmende tegels (of, zoals de Lonely Planet zei, een soort verlengd toilet) naar Lyttleton. Een aardig dorpje, maar er viel weinig te beleven dus al snel gingen we verder. De terugweg naar Christchurch deden we via de oude Summit Road (vroeger dé route, nu vooral 'scenic'). Het was een mooie rit, met prachtige vergezichten over Christchurch en de Banks Peninsula.  Onderweg aten we chips (moesten op) en het laatste brood (de niet-beschimmelde exemplaren, raar brood was dat). Tegen twee uur vonden we het mooi geweest en we brachten eerst de spullen bij het Sudima Hotel. Na een half uur zoeken vond ik de huissleutels in Remco's rugzak (zucht) en durfden we de camper weg te gaan brengen. Jo van Apollo vond hem in orde en een taxi bracht ons naar het vliegveld (zodat we daar de bus konden nemen, wat de chauffeur niet begreep want hij had ons graag zelf naar de stad gebracht). Met de rode bus reden we naar het centrum van Christchurch, waar we nogmaals bij het Art Centre keken (het was nu open) en vervolgens enige tijd bij Dux de Lux bier en lemonade dronken en een boekje lazen. 's Avonds dineerden we bij Two Fat Indians, lekker maar erg machtig. Toch dronken we nog een grote en een héél grote kop koffie bij onze stam-Starbucks, waarna we om acht uur de bus terug naar het hotel namen. Daar hingen we rond, pakten de tassen iets handiger in en gingen toen slapen in het immense bed (twee keer Campies gezellige bedje...). |