|
ZONDAG 3 JULI 2011 (km. 136.827)
We werden wakker onder een bewolkte hemel (en een tentdoek), maar dat weerhield ons er niet van na het ontbijt te vertrekken naar Nipfjället. Op een grote parkeerplaats dronken we de meegebrachte koffie en toen liepen we de grindweg naar boven in. 
Al snel ontdekten we dat er vanaf dat grindpad geen duidelijke paden richting Städjan liepen (de grote berg ten oosten van ons). Remco keerde terug om de auto te halen en samen reden we het grindpad af. Aan het einde bleek een tweede parkeerterrein te zijn, dat ik me nu ook herinnerde (ik was ook hier al eerder geweest met mijn ouders). Eerst beklommen we Nipfjället, een steile klim die vergemakkelijkt werd door de aanwezigheid van een trap. Het laatste stukje klauterden we over een rotspartij en toen stonden we bovenop! Het uitzicht was, ondanks de laaghangende bewolking, prachtig, al was ik wel teleurgesteld toen ik geen enkel rendier zag. 
Bovenop de berg aten we onze lunch en we giechelden om de twee Nederlandse dames, moeder en dochter, die kibbelend over de berg gingen. Na onze boterhammen daalden we weer af naar de auto en we besloten een stukje richting Städjan te lopen. Dat bleek een goede zet: enkele rendieren bekeken ons vanaf een bergruggetje. Verder zagen we nog wat vogels en veel berg. Het was mooi. 
 
Via een non-existent pad (lees: dwars over de bergrug) keerden we terug naar de auto, na een tussenstopje bij een grote vlakte vol cairns. Dat zag er raar uit. 
Terug bij de auto goten we onszelf vol met Fanta en chips, en verder relaxten we. |