|
ZATERDAG 29 JUNI 2019 (km. 73.721)
Verkouden zijn op vakantie: niet mijn hobby. Gelukkig had ik goed geslapen en had Remco zijn oordoppen ingedaan, zodat ook hij kon doorslapen... We ontbeten en probeerden daarna af te rekenen. Dat had enige voeten in aarde omdat het papier in het pinapparaat op was. De meneer achter de balie (de kok?) werd steeds geagiteerder, bleef maar "Christ!" uitroepen en opende werkelijk alle kastjes en laatjes op zoek naar een rolletje bonpapier. Na eindeloze minuten (voor hem dan, vermoedelijk) vond hij het juiste pak en kregen we tóch nog onze bon mee. Hoera! We vertrokken naar Reykhólar, waar onze nav ons anders naartoe wilde sturen dan ik had bedacht. Okee, dan zal dat wel korter zijn... helaas bleek het een verschrikkelijke weg over keien, waar ook nog eens zojuist een rally-karavaan overeen was gegaan (de weg was nét open toen wij bij de afslag kwamen, dat was geluk hebben). Onderweg kwamen we nog een rallycar tegen minus een wiel. O well. Na 23 kilometer stuiteren bereikten we heerlijk asfalt, halleluja! Zonder problemen vonden we de camping van Reykhólar, waar we de auto parkeerden. Gewapend met de Rother-wandelgids liepen we eerst naar wat warmwaterbronnen (heet zelfs, ontdekte ik toen ik mijn vinger erin stak) en toen, tussen al het gevogelte door (ik ging al bijna op een alpensneeuwhoenkuiken staan!) kwamen we bij een vogelhut. In het boekje stond dat er eiders en roodkeelduikers zouden zitten. Als zoiets in Nederland bij een hut staat, zie je meestal alleen een reiger (als je geluk hebt), maar hier... oh walhalla, vele roodkeelduikers, ijseenden, kuifduikers, kuifeendjes (met heel veel pulletjes)... zalig! We bleken nu een rondje te kunnen lopen (dat was volgens het boekje niet mogelijk, maar dat is ook al wat ouder) en daar kwamen we nog vele wulpen, grutto's, goudplevieren, snippen en alpensneeuwhoenderen tegen. Helemaal blij kwam ik weer bij de auto. Omdat we nog een flinke rit voor de boeg hadden, besloten we voorlopig maar even door te rijden. Pas bij het schiereiland Vatsnes (waar we in 2015 een rondje over maakten) stopten we voor de lunch, daarna reden we rechtstreeks door naar Hótel Varmahlíð. We checkten in en vooruit, we probeerden de tv nog eens (Remco zou wel wat meer WK voetbal (vrouwen) willen zien, maar we hebben steeds alleen maar wazige zenders) en zowaar! Duitsland-Zweden! Remco keek hoe de Zweden wonnen, ik las mijn spannende boek. Daarna gingen we eten bij het tankstation verderop (het hotelrestaurant was wel erg prijzig) en we aten smakelijke burgers. Daarna liepen we nog even naar de rivier om aan onze stapjes te komen en toen gingen we terug naar het hotel, waar ik vele, vele vogelfoto's uit te zoeken had... 
|