|
MAANDAG 1 JULI 2019 (km. 74.208)
We ontbeten vandaag op tijd en we lieten Hótel Natur met pijn in het hart weer achter. Tot over vier jaar, ofzo! Vandaag zouden we gaan walviskijken in Húsavík, maar dat was slechts een uurtje rijden en we hoefden er pas rond één uur te zijn. We deden dus rustig aan en besloten eerst weer een kijkje te nemen bij Goðafoss, een mooie brede waterval. Daar was in vier jaar tijd wel een hoop veranderd: veel meer (geasfalteerde) paden, professionele uitkijkplatforms... en behoorlijk wat toeristen. Het leken er wel een stuk meer. We bekeken eerst de noordzijde en liepen toen via een brug naar de zuidzijde (veel mensen leken voor dat stukje de auto te nemen van het ene parkeerterrein naar het andere). Op het grote uitkijkplatform waren er uiteraard weer een paar sneue meisjes die over het hek klommen, want twee stapjes verder kun je echt zó veel mooiere foto's maken van je duckface! Idioten. Wij bleven netjes achter het hek en liepen weer terug naar de auto. Op naar Húsavík. We stopten her en der nog voor mooie uitzichten of vogelmeertjes en kwamen iets voor twaalven in het dorpje aan. Bij de Nettó haalden we een nieuw brood en we lunchten in de haven. Daarna wisselden we onze voucher in voor een 'echt' ticket, al kregen we de waarschuwing dat het een ruige tocht zou worden met veel golven over de boeg. Okee... Iets voor half twee stonden we klaar bij de boot, samen met nog vier dapperen, en daar kwam het North Sailingmeisje met het slechte nieuws: de tocht ging niet door, want het weer op zee werd steeds slechter en deze boot was daar te klein voor. We kregen de keus tussen een grotere boot (en geen puffins) of een refund. Wij kozen voor dat laatste (dat liep via IJsland Tours, die binnen twee dagen al het geld terugstortten - goeie service!) en reden weer terug over dezelfde weg als heen, maar nu namen we ringweg 1 naar Mývatn. Omdat we nu ineens veel eerder hier waren, gingen we naar het Sigurgeirs Bird Museum. Daar vonden we opgezette exemplaren van (bijna) alle vogels die op IJsland voorkomen (en nog een paar extra). We maakten er een quiz van: Remco hield de lijst met Nederlandse namen vast en ik moest raden welke vogel we zagen. Dat ging best aardig. Na dit stukje museum mochten we nog een gebouwtje in waar de 'Sleipnir' lag, een scheepje dat vroeger over het meer voer voor vervoer van goederen en mensen (toen er nog geen weg lag). Interessant. Het was vier uur en we besloten ons hotel op te zoeken. Dat was slechts een kilometer of wat verderop en we zagen 'm al snel liggen: het gloednieuwe Fosshotel Mývatn. We werden hartelijk ontvangen en kregen kamer 320, die tot mijn vreugde uitkeek over het meer. Vogelen vanuit mijn bed! (al ligt het eigenlijk net te ver weg) We hingen even op de kamer en rond kwart over zes zochten we het restaurant op. Ik moet daar altijd erg lachen: het is allemaal vrij stijf en formeel, vooral ook het personeel, terwijl de gasten vaker dan niet in afritsbroeken en Jack Wolfskin-truien lopen. Ik vind dat grappig. Ik koos al snel voor de Icelandic Feast (kreeftsoep, schar, skyrpie) en Remco na enige tijd nadenken... ook. We aten heel erg lekker en voldaan keerden we terug naar de kamer, waar we koffie dronken en chillden. 
|