|
DAG 5
vrijdag 14 mei 1999 Vandaag stonden we om 9.30 klaar, aangevuld met Judith die ook mee zou gaan.  We reden naar Stirling en genoten van de uitzichten. In Stirling parkeerde de chauffeur (inderdaad dezelfde als dinsdag) de bus op het parkeerterrein en mochten we een paar uur zelf rondstruinen. Iedereen kreeg een toegangskaartje en Judith en ik besloten maar z’n tweeën rond te gaan lopen, de groep was wel erg groot om een kasteel mee te bekijken. Wel kwamen we onderweg bekende mensen, waaronder Peter de Voogd, die ons wist te vertellen dat we ‘s middags een bustocht door de Trossachs zouden maken. Op mijn vraag of er dan ook fotostops zouden zijn omdat ik tot nu toe meestal erg gefrustreerd in de bus zat, antwoordde hij bevestigend, een pak van mijn hart.  Judith en ik besloten na de rondtocht in het kasteel het dorpscentrum met een bezoek te vereren en we aten ongezond doch lekker bij de Burger King (Brits, in tegenstelling tot de Mac). Daarna was het alweer tijd voor de bus en we liepen terug naar het kasteel. Daar vonden we de rest van de groep en ook Linda was op wonderbaarlijke wijze aanwezig, zij het iets te laat. We begonnen aan de tocht door de Trossachs en dat was zo ontzettend mooi dat er geen woorden voor zijn.  We genoten bijna allemaal (niet iedereen was zo gelukkig met de bus, i.v.m. wagenziekte) en het feit dat de chauffeur een bandje op zette met authentieke Schotse muziek (een bard) droeg ook bij aan dit feit. We zagen wonderschone uitzichten en stille meren, en mochten inderdaad af en toe de bus uit om een foto of wat te maken. Was wel een leuk gezicht lijkt me, een groep van ruim 25 man die op een rijtje allemaal dezelfde foto staat te maken...  Uiteindelijk arriveerden we in het dorpje Callander en daar moest de chauffeur even rusten, dus wij trokken eerst het centrumpje in om te eindigen bij een pub met grote glazen cola. Na verloop van tijd vertrokken we weer naar Edinburgh en daar arriveerden wij rond etenstijd. Het plan was om met z’n allen te gaan eten in de pub The World. Peter de Voogd was er eerder die week geweest en toen was het hem opgevallen dat het een rustige pub was, met een aardige landlord en de mogelijkheid het achterste gedeelte af te huren voor feesten en partijen, en natuurlijk Albion-etentjes... Groot was de schok toen we binnenkwamen. De pub zat stampvol en was bijzonder rumoerig, en tot overmaat van ramp was de landlord vergeten dat we met 28 man zouden komen. Paniek. De landlord trachtte wat tafels vrij te maken en uiteindelijk konden we toch allemaal zitten, zij het opgesplitst in groepen. De beloofde extra kok bleek ook niet ingehuurd te zijn, maar gelukkig kregen we nog redelijk snel ons eten. Ons tafeltje (Mariëlle, Angela, Judith en ik) had in zijn geheel de Chicken and Vegetable Pie gekozen en die was erg lekker. Ook de andere gerechten bleken goed te verteren te zijn. Na wat natafelen vertrokken Judith en ik. Bij Bedlam Theatre, het studenten theater, troffen we enige tijd later Mariëlle, Angela en Melissa, de enigen die het aandurfden naar de Comedy Night te gaan. De rest kwam nog wel even kijken maar toen ze de prijs hoorden dropen ze snel af. Wij lieten ons echter niet afschrikken en dat liep goed af, we genoten van de Improverts en lachten tot we niet meer bijkwamen. Na afloop brachten we Judith naar weg, bewonderden haar huis en liepen via vage routes terug naar het hostel, waar we ons bed maar opzochten. |