|
ZATERDAG 11 DECEMBER 1999
Ojee, vergeten de wekker te zetten. Nu werden we niet bepaald om 8.00 al wakker, het liep meer tegen tienen toen we geschrokken overeind schoten… Rond 10.30 vertrokken we in de “drizzle” naar Parliament Hill (Hampstead Heath). We liepen het hele stuk en kwamen uiteindelijk redelijk hijgend bovenop de heuvel aan. Daar genoten we van een enorm heiig uitzicht over London. Na lang turen ontdekten we uiteindelijk St. Paul’s Cathedral, maar dat was het wel zo’n beetje. We liepen maar weer terug op zoek naar een metrostation. Op weg daarheen fotografeerde Remco nog een zeer oude jeep, die erg toepasselijk het nummerbord “OUD” had… We namen de metro naar Camden Town, en begonnen aan de tocht door Camden High Street. Het eerste wat we tegenkwamen was een coole markt vlakbij het metrostation. We liepen een beetje door de “straatjes” en zagen wel wat mooie dingen, zoals goedkope Docs. Jammer genoeg regende het nog steeds, en was alles nat, en wij nog wel het ergst. Het lopen door de straatjes werd ook niet makkelijker gemaakt door de vele paraplu’s en al snel besloten we verder te gaan. We liepen Camden High Street in en kwamen een ceedeewinkel tegen. Ze hadden er niet bijzonder veel, maar we vonden het wel lollig om een whiteboard te zien met daarop de komende concerten in de voor ons wel redelijk bekende venues… We liepen weer verder en kwamen bij Camden Lock. Daar zag het er erg lief uit allemaal, een sluisje, gekleurde huisjes en natuurlijk het paarse Dingwalls! 
Nu moest de koffie ook geloosd worden en boven vonden we openbare toiletten. Niet erg fris en ik wilde weer even mijn trui aandoen omdat ik het nog steeds behoorlijk koud had. Omdat alles omhoog gehouden moest worden (i.v.m. gore natte vloer) en er geen haakjes waren, stond ik behoorlijk te otteren en vroeg Remco zich ondertussen af of ik al door de plee was gezakt, maar hij vermaakte zichzelf wel met kijken naar witte maskers die beschilderd werden. Uiteindelijk konden we verder en we vonden na een tijdje lopen nog een markt, de Camden Stables Market ditmaal, waar ze ook alweer leuke dingen hadden.  We liepen door een complex van hallen waar de spullen (ditmaal iets groter in de trant van meubels e.d.) ter plekke werden vervaardigd. Heel apart allemaal! Nu hadden we toch wel honger en we kochten een spannende garnalensandwich bij een buurttankstation, waarna we nog even naar de Monarch zwobbelden. Bij Chalk Farm pakten we de metro en tuften zuidwaarts, naar Tottenham Court Road.
Na ons museumbezoek vonden wij onze weg naar Trafalgar Square, via Waterstone’s, HMV en Oxford Street. Het was inmiddels aardig donker en we maakten wat foto’s van Oxford Street in Kerstsfeer.  Op Trafalgar Square hing de kerstsfeer ook al behoorlijk, voornamelijk vanwege de grote kerstboom en het zingende koor. Wij besloten een foto te gaan maken vanaf de National Gallery en vonden een fijn plekje ergens naast een pilaar. Ineens werden we verzocht wat op te schuiven door een paar Duitsers met een goede kennis van het Engels: “Entschuldigung…” dus wij: “Que?”. Na Trafalgar Square was het nog niet echt tijd om naar Leicester Square te gaan waar we hadden afgesproken met Bernd en Sandra, maar we konden niets meer verzinnen om te doen en we waren behoorlijk moe. We gingen dus toch maar naar Leicester Square, waar we het perfecte café vonden: The Round Table (voor hen die ook de Noorwegen Perikelen gevolgd hebben…) aan St. Martin’s Court! Wij togen dus naar binnen en dronken een drankje, terwijl we onze aankopen (boeken in mijn geval) bekeken en onze voeten wat rust gunden. Om iets voor 19.00 gingen we naar the Hippodrome, waar we onze deet hadden. Bernd en Sandra arriveerden tamelijk laat (zo’n 20 minuten na de afgesproken tijd), maar ze hadden wat pech gehad met de metro. We liepen met onze nieuwe gidsen door China Town, waar alles om onbekende redenen “New X” heette… We eindigden onze wandeling bij de Japanner (twee keer linksom bij the Hippodrome), waar we in de kelder een plaatsje mochten gaan zoeken. Ik voelde me onmiddellijk thuis omdat de kelder erg aan een werfkelder deed denken. We namen plaats onder een boog, zodat we een plekje echt voor onszelf hadden, en we bestelden de spannende maaltijd. De Salmon Teriyaki was errug lekker, en de rest genoot ook van zijn/haar eten. Uiteindelijk bleek het toetje een sinaasappel te zijn, die zelfs ik naar binnen werkte. Bernd was echter toe aan een tweede toetje en we gingen weer naar Leicester Square. Daar stonden we eerst een tijdje vol verbazing te kijken naar de capriolen van de kermisattracties aldaar, en we werden nog bijna aangevallen door een groepje “fuckin’ ladies”: “Who you fuckin’ budging…? Oi!” Wij trachtten hen te negeren en Remco en ik lieten de locals Neal’s Yard eens zien. Daarna besloten we een ijsje te gaan halen bij de Haägen Dazs. Mmm jammie jammie lekker! Na het ijsje pakten we de metro terug naar huis, waar we tot in de kleine uurtjes Triviant speelden (met fanatieke teamgenoten!), die resulteerde in een nipte overwinning van de heren, die hem zelf overigens als “glorieus” bestempelden… Tijd om naar bed te gaan... |
