|
WOENSDAG 6 SEPTEMBER 2000
Om 7:30 ging de wekker. Ik was al lang wakker, eigenlijk had ik maar weinig geslapen deze nacht. Remco had beduidend meer geslapen, maar stribbelde toch tegen toen hij op moest staan. Gelukkig kwam hij toch zijn nest uit en enige tijd later stonden we aan dek om te zien of er al land in zicht kwam. Er scheen een waterig zonnetje en we ploften neer in wat dekstoelen. Helaas verdween daarop het zonnetje en hielden we het waterige over; het begon te regenen. We vluchtten naar binnen, waar we in een vage bar wat gingen lezen. Niet lang daarna kwam er land in zicht en we waagden ons nog eenmaal naar buiten. Het was weer (bijna) droog en we voeren over de River Tyne Newcastle binnen. We gingen naar de auto en iets later mochten we de boot verlaten. We kwamen vlot door de paspoortcontrole (geen drugshonden ditmaal) en reden de haven uit. Lange tijd gingen we de juiste kant op, maar op een gegeven moment namen we een verkeerde afslag, wat leidde tot een uur lang zoeken rond Newcastle. Gelukkig vonden we uiteindelijk de juiste weg weer (de A69) en van daar af ook de juiste afslag, de B6318 op. Deze weg wilden we een tijd gaan volgen, en we hoopten stukken van Hadrian's Wall te zien die er evenwijdig aan zou lopen. Onze eerste stukken muur zagen we pas nadat we al een eind gereden hadden, vlakbij het overblijfsel van Chesters Fort. Niet lang daarna kwamen we bij Carrawburgh, waar een tempel voor Mithras zou staan. Net toen we daarheen wilden lopen, barstte een bui los, dus moesten we ons eerst in onze regenkleding hijsen. Daarna bezochten we de tempel, die best mooi was (voor een ruïne dan).  Op de terugweg naar de auto kwamen we een zomers geklede man tegen, die ons vroeg of de tempel "worthwhile" was om heen te lopen, in het hondenweer. Wij vonden van wel en de man liep verder, gevolgd door zijn drie honden... Verder onderweg kwamen we nog wat stukken muur tegen, maar vanwege het weer bleven we rijden. Iets later kwamen we weer op de A69 en via Carlisle reden we naar Penrith. Daar sloegen we af naar Keswick, en we genoten van de bergen die we nu zagen verschijnen, en het weer dat steeds beter werd. Vlakbij Keswick vonden we de door ons uitgezochte camping Castlerigg Hall Camping & Caravan Park (met "magnificent view over Derwent Water"!) . We "bestelden" drie dagen en we mochten plaatsnemen op een tentenveld. Inmiddels was de zon uitbundig gaan schijnen en was het gewoon erg mooi weer, alleen waaide er een windkracht 7. In die wind zetten we de tent op, wat wonderbaarlijk genoeg zonder problemen lukte.  Daarna luierden we wat in de zon. Remco ging eens even het luchtbed testen en viel meteen in slaap. Hoog tijd om eens wat boodschappen te gaan doen dus! We reden naar het town centre van Keswick, waar we na enig zoeken een Co-op supermarktje vonden. We haalden broccoli, aardappelen en Chicken Kiev; kip met kaas- en knoflook-vulling (garlic chicken!). Bij de kassa vernamen we dat een tweede pak gratis was en dus haalde Remco nog een Chicken Kiev. Daarna reden we terug naar de tent. We brachten de ijselementjes voor de koelbox naar de campingwinkel en gingen een eindje wandelen. Eerst kwamen we een bordje tegen met Public Footpath erop (bordjes die door de gehele UK staan). Een lollig persoon had er met een stift "MUD" tussen gezet, maar dat schrok ons niet af. We liepen het pad een eindje in, maar al snel kwamen we in enkeldiepe modder terecht. Het was leuk dat we ontdekten dat het pad in een greppel door de camping liep (voor het tentveld moesten we een bruggetje over, en nu merkten we wat er onder dat bruggetje lag), maar de hoeveelheid modder werd nu echt te veel voor onze schoenen en we keerden om. Even verderop kwamen we langs een punt waar we een schitterend uitzicht hadden over Derwent Water en we bleven er even van genieten. 
|
