ZATERDAG 15 JUNI 2002

Om half negen ging de wekker en dat vonden wij best wel vroeg! Toch wisten we uit bed te komen en ik juichte toen ik buiten kwam: een stralend blauwe lucht met wat schapenwolkjes! We ontbeten voor de tent en gingen op weg naar Ålesund. Onderweg verschenen de eerste donkere wolkjes en toen we in de buurt van Ålesund kwamen, was de lucht egaal grijs en viel er af en toe een druppel.
In Ålesund zelf was het (nog) droog en we gingen op zoek naar een parkeerplaats. Het was nogal druk en Remco had niet genoeg cash voor het P-hus, dus ietwat wanhopig reden we rondjes. We kwamen bij het busstation, waar gereserveerde P's waren, maar op lørdag (zaterdag) was er een "fri parkering før personbiler"! Het bleek een handige plaats direct naast het Rådhus, tevens Turistkontor. We informeerden daar of we inderdaad mochten parkeren en de jongen die ons hielp, was stellig in zijn bewering dat het zeker níet mocht. We vertelden hem in ons beste Noors wat er op het bord stond en toen dacht hij ook dat we er wel konden parkeren. We besloten het risico dan maar te nemen.
We namen nog wat folders mee, waaronder On foot in Ålesund. Deze folder beschreef een wandeling door de stad. Ook in onze Meridian reisgids stond een wandeling en we bedachten dat we de twee wel konden combineren. Allereerst werden we nog aangesproken door twee dronken Noren die wilden weten waar we vandaan kwamen en daarna konden we op weg. We liepen naar de brug over de Sund en van daaraf hadden we een mooi uitzicht over de oude haven en de Jugendstilhuizen erlangs. In 1904 heeft een grote brand het hele houten stadscentrum van Ålesund verwoest en is het opnieuw opgebouwd in Jugendstil stijl - en met steen in plaats van hout.

de sund


uitkijkberg aksla

In de haven zagen we ook een hoop mensen met oranje t-shirts. Het bleken geen oranjeaanhangers te zijn, maar vierders van het Dragebåtfestival. Jaja, drakenboten... We liepen door en kwamen nu in het oudere deel van het centrum, waar nog houten huizen staan die gespaard bleven tijdens de brand. Het zag er allemaal ten zeerste pittoresk uit; jammer genoeg begon het wel een beetje te regenen. We bekeken het "nieuwe" kerkje en aten wat brood onder een boom. Toen we verder liepen, ging het steeds harder regenen en we besloten de grote paraplu op te halen uit de auto. Op weg daarnaar toe kwamen we weer over de brug over Brosundet en daar was het ineens een drukte van belang. We bleven even staan om te zien wat er zou gebeuren en prompt kwam er een optocht langs. Voorop een dragebåt, daarachter musicerende mensjes, dansende mensjes, verklede mensjes... zeer fraai allemaal.
Na een tijdje hadden we het wel gezien en we liepen verder. Nadat we de paraplu uit de auto hadden gehaald, keken we eens in het winkelcentrum onder Rådhuset (parapluexercitie tot nu toe vrij nutteloos, dus) Ze hadden er zowaar een Libris boekhandel mét Engelse boeken, maar ik ging niet snel genoeg door mijn meegenomen voorraad heen om een aanschaf te rechtvaardigen. We maakten nu een wandeling door het "nieuwe" deel en in een snuizig straatje vond ik mijn lang gezochte badge met Noorse vlag. Het dametje in de winkel sprak geen woord Engels en glunderde toen ik "takk" zei...
We liepen door Kongensgata (voetgangersgebied) en bekeken het smalste huis van Ålesund. Aan het eind van de straat kwamen we op een plein waar een korenfestival (als in zanggroepen) werd gehouden. In Ålesund is altijd wat te doen... We maakten rechtsomkeert en beklommen de berg Aksla voor een mooi uitzicht over het centrum van de stad. Zelfs in de regen zag het er leuk uit en vanaf Fjellstua (het restaurant bovenop) zagen we zelfs de drakenbootrace (zij het finishloos; de eindstreep zat net achter wat historische bouwsels)!
vanaf aksla

vanaf aksla


het centrum van alesund


de sund

We daalden de 418 treden weer af en bezochten een ander winkelcentrum (in het centrum van Ålesund zaten er minstens drie!) op zoek naar ansichtkaarten. De kaarten die we zagen, vonden we echter niet leuk en we namen een kijkje in het reeds eerder bezochte winkelcentrum. Bij de Libris boekhandel kochten we een auto-eland en 25 ansichten. Helaas had de afrekendame maar zes postzegels. Ze verwees ons naar Narvesen, een kiosk waar ze waarschijnlijk ook wel postzegels hadden. Dat bleek het geval, maar meer dan twaalf had deze zaak er ook niet. Op zoek naar de laatste zeven postzegels gingen we weer naar het andere winkelcentrum, waar een aardige kioskmeneer (zonder postzegels) ons naar een boekwinkel in hetzelfde winkelcentrum verwees. Daar vonden we eindelijk de resterende postzegels.
We zochten het eerder gespotte internetcafé op, waar de koffie tien kronen was (dit na onze schrikreactie op de koffieprijzen bij het cafeetje in het winkelcentrum, waar men twintig kronen vroeg voor een bakkie!), Het internetcafé bleek wel wat vaag... we kregen een thermoskan op tafel en alle overige mensen in het café leken bij het interieur te horen. Remco ontdekte bij zijn zoektocht naar een toilet ook nog een heuse kinderdisco in de kelder (?).
Aan het tafeltje schreven we de eerste kaarten en na een klein uurtje stapten we op om eens wat avondeten te gaan zoeken. We kwamen vrij vage zaken tegen en besloten uiteindelijk naar de Orient Express te gaan. Die zat vlakbij de auto en hadden we al eerder op de dag ontdekt als mogelijke dinerplek. We aten er sautéed steak en gebraden kip met weer van die fijne frietjes... Voldaan verlieten we de eettent en we keerden terug naar de auto. We reden naar de tent, brouwden nog een potje koffie en brachten de avond schrijvend door (reisverslag en ansichten). Morgen Trollstigen!

nacht over tresfjorden




vorige | volgende | norge 2002 index | huize mika home