|
ZONDAG 21 DECEMBER 2003
Om zeven uur ging de wekker, naar we hadden geen van drieën zin om op te staan en dus kwam er pas na half acht enig leven in ons. We gingen douchen en kwamen daardoor vrij laat in de keuken. Daar het was het een drukte van belang en dus namen we onze thee en toast maar mee naar kamer 30. Na het ontbijt liepen we met een stralend zonnetje boven ons naar Camden High Street. Die liepen we af tot we bij Camden Lock kwamen.  Daar gingen we de markt op, eerst beneden, toen boven. Cynthia vond allerlei leuke schilderijen en foto's om aan de muur van haar nieuwe huis te hangen. Ze liet het echter allemaal liggen, want ze moest er nog even over nadenken. Na de kaarsjes en de zeepjes bekeken we nog even in sneltreinvaart de Stables Market, waarna we een verdiend kopje koffie met overheerlijke muffin (witte choco en aardbeispullie) nuttigden bij Starbucks. Dankzij een niet te volgen actie van mij klotste ik mijn halve koffie over mezelf heen - leuk, zo'n lichte broek - en na het dweilen besloten we maar even terug te gaan naar het hostel, zodat ik een andere broek aan kon doen. Cynthia hakte de knoop door en haalde nog snel twee leuke prenten van gekleurde beesten en een sepiafoto van London. In het hostel spoelde ik zo goed en zo kwaad als het ging mijn broek uit in het kleine wasbakje op de kamer. Daarna liepen we naar Marks & Spencer om alvast de lunch te halen en vervolgens gingen we op weg naar Primrose Hill. Het was even zoeken, maar uiteindelijk bleken we er toch vrij rechtstreeks naartoe gelopen te zijn. We beklommen de uitzichtsheuvel en werden beloond met een schitterend uitzicht over centraal London, van Canary Wharf tot aan Westminster. De zon scheen ook nog steeds, dus het was genieten geblazen (en bibberen - het was wel erg koud en winderig op de heuveltop).    Via enkele omwegen verlieten we het park en we liepen naar St. John's Wood. Daar pakten we de Underground naar Leicester Square om daar nogmaals naar de TKTS-booth te kijken. Er waren geen interessante kaartjes beschikbaar en dus aten we op een bankje tussen de draaimolens en botsautootjes onze lunch. Daarna namen we de metro naar Canary Wharf, waar we heel kort de enorm hoge kantoren bekeken.   Toen vluchtten we het hypermoderne winkelcentrum in omdat er een snijdende wind stond. In het winkelcentrum was echter weinig te beleven en bovendien was het er erg druk, dus namen we de metro naar North Greenwich. Ook daar verbleven wij kort, maar ditmaal kwam het door een inschattingsfout wat betreft de afstanden. Na het Millennium Dome (naast het station en door de één foeilelijk gevonden, door de ander wel aardig) wilden we naar Greenwich, maar dat was niet te lopen. 
 Daarna liepen we naar het Visitor Centre van het Old Royal Naval College. In het daarin gevestigde Pepys-café dronken we koffie en thee, waarna we naar de prachtige Wren-gebouwen liepen die het oude college vormen. Het was inmiddels donker en de panden waren prachtig verlicht.    We gingen nog even de Chapel in, waar een erg mooi plafond in zat. Vervolgens liepen we naar de Royal Observatory, van waaraf we opnieuw een waanzinnig uitzicht hadden over de stad. Ook zagen we een laserstraal... de nulmeridiaan! Cool!  Na nog wat gezwobbel keerden we terug naar het schattige dorpje Greenwich in de grote stad London. We namen de DLR naar Bank en de metro naar Oxford Circus. We liepen de zéér drukke Regent Street af op zoek naar een Pizza Hut, maar daar is die straat te sjiek voor. Onze eetgelegenheid vonden we dus uiteindelijk wederom op Leicester Square. Na het eten gingen we op zoek naar een film, maar er draaide weinig interessants of op verkeerde tijden en het leukste dat er was bleek achterlijk duur te zijn. Een kopje koffie dan maar op Trafalgar Square? Costa bleek al dicht. In arren moede gingen we dus toch maar terug naar het hostel, waar we nog een uurtje of wat lazen, schreven en giechelden, waarna we toch wel moe in slaap vielen. |
