WOENSDAG 23 JUNI 2004 (km. 7502)
 Om kwart voor zeven waren we echt wakker en na ontbijt vertrokken we al om kwart voor negen! We namen nog even een kijkje bij de Inkameep Desert. De ratelslangen bleven waar ze waren en verder was er weinig te beleven.  Voor negenen waren we echt op weg. Weg 3 ging omhoog en enkele kilometers verder hadden we een viewpoint met uitzicht over Osoyoos en zijn meer (nu zagen we het van de andere kant dan gisteren). We vervolgden de 3 richting Greenwood, Grand Forks en Castlegar. Onderweg hadden we twee koffiestops en één lunchstop (waar het ging regenen!). In Castlegar besloten we te gaan tanken. Op basis van de info van de boordcomputer dacht Remco dat de auto 1 op 17,5 reed en dat 40 liter goed was voor een volle tank. Nadat we begonnen met rijden, bleek dat de tank voor 40 procent gevuld was...De aanduiding 17,5 bleek het aantal liters per 100 kilometer te zijn, dus de camper reed een stuk minder zuinig (ongeveer 1 op 6) dan de auto thuis. We reden door naar Nelson via een mooie weg met dam en elektriciteitopwekfaciliteiten. In Nelson hadden we bedacht om naar de camping bij het City Park (vermeld in de Lonely Planet) te gaan, alleen ging het even fout met de borden, zodat we te ver doorreden. We vonden de camping uiteindelijk toch. We zetten de camper op een elecricity-plek neer op aanwijzing van een medekampeerder uit Yukon, aangezien de office behoorlijk closed bleek. Het was intussen half vier geweest en we besloten richting het stadje te gaan. Daar zwierven we wat rond en bij toeval vonden we het Visitor Centre (ook niet echt goed aangegeven) waar we een stadsplattegrondje vonden. We liepen door naar de City Wharf waar we een uitzicht hadden op de Nelson Bridge en we konden er even pootje baden (lekker verfrissend!).  We liepen richting de brug op zoek naar de library, waar ineens een Safeway bleek te staan. Geen internet dus, maar bij de grasveldjes aan het water vonden we een mooie zitplek om even te relaxen. Tegen zessen werd het tijd om richting een eetgelegenheid te gaan. Op aangeven van de Lonely Planet besloten we naar het All Seasons Cafe te gaan. Daar kregen we een tafel in de tuin van het café. We bedachten al dat dit een van de leukere eetgelegenheden was, alleen al om de entourage. Alleen jammer dat er twee tafels verder Nederlands gesproken werd... We kozen voor een voorgerechtje met sla en geitenkaas en dat was erg lekker. We hadden als hoofdgerecht iets met zalm, alleen had Leonie een kersenhout gerookte (met pasta) en Remco een gegrilde (met spannende groente en wilde rijst). Het halve litertje witte wijn smaakte er prima bij en de bediening bleef water bijschenken (service van de zaak). We waren voldaan en rekenden af, op zoek naar een internetcafé dat ondanks het oplichtende open heel erg gesloten bleek. Nouja, dan morgen maar kijken of Nederland bij het EK was gestrand en of er zich intussen een neefje of nichtje had aangediend. We liepen terug naar de camping waar we ons even gingen melden bij de office, alwaar ze geen credit card accepteerden (!), maar de $18 konden we ook cash betalen. Na een potje Rummikub (ditmaal was Leonie de gelukkige met 3-0) gingen we rond tien uur slapen. |