VRIJDAG 29 JUNI 2007 (KM. 21.197)

De wekker op zeven uur, en dat in de vakantie...! Het leidde er echter wel toe dat we rond kwart over negen ingepakt en wel in de auto zaten, nadat we de ijselementjes hadden gekregen (de campingmevrouw moest eerst een erg enthousiast paard in de wei zetten...). Eerst reden we naar de Skye Bridge. Dat kostte al diverse tussenstops vanwege fotomomenten en het kopen van ansichten in het lieve dorpje Kyleakin.

cuillin hills
Eenmaal aan vaste wal reden we naar Ullapool. Aan Loch Carron dronken we koffie en giechelden we om het bord dat Stromeferry linksaf was, met daaronder 'no ferry'... Iets na enen waren we in Ullapool.

ullapool
Bij de plaatselijke Somerfield supermarkt haalden we wat boodschapjes en onze lunch. Die aten we op in de haven, gadegeslagen door een kolonie enorme zilvermeeuwen... nee, ze kregen niets. Vanuit Ullapool gingen we noordwaarts, dwars door de meest waanzinnige landschappen. We keken onze ogen uit. Bij een plaspauze ving Maarten een spin met zijn haar. Uit wraak wilde de spin Maarten van binnen bekijken, wat tot enig gesputter van laatstgenoemde leidde...

uitzichten onderweg
Na Rhiconich kwamen we in de single lane wegen terecht. Inmiddels zat Maarten achter het stuur en hij gooide de auto enthousiast door de bochten. Bij Durness bekeken we het awardwinning strand (niet onaardig, inderdaad) en even verderop moest Maarten teleurgesteld vaststellen dat, naast de beek bij de Talisker distilleerderij, ook de waterval in Smoo Cave was opgedroogd.

award winning beach... alleen in de UK...
De grot was verder nog wel aardig en er stond een trompettist de boel te voorzien van wat muzikale ondersteuning. Hierna gingen we, voor zover dat ging, in stevig tempo verder en om half zeven kwamen we aan op de camping in John O'Groats. Die beviel ons wel en dus boekten we voor drie nachten.

camping john o'groats
Toen de tent eindelijk stond en we vochttechnisch weer op peil gebracht waren (bier en Oasis), kookten we ons avondmaal, waar we om kwart voor negen op konden aanvallen. Daarna was het tijd voor de afwas, dus Remco zou de afwasteil wel even ontdoen van de laag groenteschoonmaak- en afgietwater. Even later kwam hij behoorlijk vochtig de tent weer binnen... je kunt het nóg zo hard weggooien, als je harde tegenwind hebt, komt het ook net zo hard weer terug! Begrijpelijkerwijs werd de arme Remco vierkant uitgelachen. Uit wraak won Remco met grote overmacht de dagelijkse rummikub (0-3-0 L-R-M).

zonsondergang boven de orkneys


zonsondergang




vorige | volgende | index | huize mika home