|
DINSDAG 3 JULI 2007 (KM. 21.989)
Ook vandaag stonden we rond acht uur op. Na het ontbijt reden we naar Aviemore, waar we bij Tesco boodschappen deden. Terug bij de tent lazen we de krant onder het genot van een kopje koffie. Daarna smeerden we broodjes en stapten we wederom de auto in. We vervolgden nu de weg die langs de camping liep, de bergen in. De eerste parkeerplaats die we tegenkwamen was nogal vaag. Nergens stond iets aangegeven over wandelingen en dus reden we nog even iets verder. Aan het einde van de weg was het Coire Cas skicentrum en daar begon inderdaad de wandeling Cairn Gorm op. Vol goede moed begonnen we aan de klim. Om de paar meter stond een paal met een uitlegje over de omgeving. Best geinig hoor, maar wij waren onze bergwandelingen de laatste tijd toch íets anders gewend... Het hielp niet mee dat het duidelijk een skigebied was en dus overal kabels en pistes te zien waren. Tot overmaat van ramp ging er ook nog eens een treintje de berg op en af. Ergens bij een mooie zitsteen besloten we onze lunchstop te houden. Even later begon het te regenen en toen we de boterhammen op hadden, moesten we in de stromende regen verder. Enige tijd en liters water later arriveerden we bij het eindpunt van het treintje, restaurant Ptarmigan. We moesten, als armetierige wandelaars, via de 'walkers entrance' naar binnen en rugzakken, wandelstokken en jassen dienden in de gang achter te blijven, Daarna mochten we eindelijk door naar het restaurant, waar we alledrie een warme choco namen om weer bij te komen. Een half uur later was het buiten weer wat droger en dus begonnen we aan het laatste stuk van de beklimming. Dat was behoorlijk steil, maar eenmaal op 1245 meter hoogte werden onze inspanningen beloond: een prachtige uitzicht naar alle kanten én, heel fijn, bepaalde uitzichten zonder kabels en restaurants, slechts bergen, meer en sneeuw...  
Helaas was onze vreugde van korte duur, want net toen we met een appeltje in de hand op weg gingen naar een fraaie rotsformatie iets verderop, werden we ingehaald door een wolk. In no time zagen we geen hand meer voor ogen en hoewel we de rotsformatie nog wel konden lokaliseren, was van enig uitzicht geen sprake meer.  We vonden wel weer de absolute top terug (inclusief weerstation) en konden zodoende aan de afdaling beginnen. Die ging zoals gewoonlijk weer veel sneller dan de heenweg, ondanks een klein ommetje om de Cairn Gorm Loop af te maken (de rondwandeling met de infobordjes). De wolk trok zich weer terug en uiteindelijk liepen we zelfs in t-shirt in de zon! Bij de parkeerplaats gekomen stapten we in de auto en bij de camping rieleksten we met wijn enzo, en na het koken/eten/afwassen speelden we rummikub (1-1-2 L-R-M) en lazen we krantjes en boeken tot het bedtijd was. |