|
ZATERDAG 7 JULI 2007 (KM. 22.761)
We stonden bijtijds op en pakten voor de laatste keer deze vakantie de tent in. De zon scheen zowaar, maar het was niet genoeg meer om de tent nog droog te krijgen, daarvoor was er de afgelopen dagen te veel regen gevallen. Eenmaal op weg maakten we een eerste stop bij de whiskydistilleerderij van Glenkinchie, waar Maarten zijn laatste stempel van de vakantie haalde (de vijfde, nét eentje te weinig voor een zilveren 'quaich') en de meneer die de stempel zette opmerkte dat het zo'n prachtige datum was, 07-07-07... veel bruiloften vandaag, waarschijnlijk!  We dronken meteen maar koffie en toen reden we verder. We zochten nog een supermarkt die ons kon voorzien van een hapje eten voor op de boot, maar we waren niet erg succesvol. In Berwick-upon-Tweed was de zaterdagdrukte goed losgebarsten en bij de grote Coop net buiten het centrum hadden ze een erg mager aanbod aan sandwiches en dergelijke. We reden verder naar Alnwick, maar ook de Morrisons daar had vrijwel niets in het lunchdepartment. Wel kwamen we voorbij de BBC Antiques Roadshow, ook leuk... Uiteindelijk besloten we de hoop op Newcastle te vestigen en eerst eens goed te gaan lunchen. Dat deden we in de Oak Inn langs de A1. We kregen alledrie een enorm bord vol eten en toen we dat ophadden, konden we er even goed tegen! Nu reden we even om Newcastle en Gateshead heen, want ik wilde per se nog naar Angel of the North, het immense kunstwerk. We vonden het zonder problemen met behulp van Navvie en wegwijsbordjes, en we vergaapten ons aan het enorme bouwsel in de zon (jaja). 
Toen we uitgekeken waren, reden we naar de ferry terminal. Ik spotte nog een Marks & Spencer, maar die winkel bleek in een soort Bataviastad te liggen, een winkelcentrum met outletwinkels. De M&S had dus alleen maar kleding en geen eten, helaas. We besloten het dan maar bij wijn en sjips en kitkats te houden – voorlopig moesten wij nog helemaal niet aan eten denken! Bij de boot mochten we meteen inchecken en we werden wederom in een heel smal gangetje geparkeerd, maar nu werden Maarten en ik door de aanwijsmannetjes op de boot gemaand eerst uit te stappen – het scheelde wel wat acrobatische toeren! We vonden zonder problemen de hut en we bekeken vervolgens de afvaart vanaf het dek. Het dreigde net als op de heenweg te gaan regenen, maar we hielden vol en haalden het zeegat droog en wel. Daarna lazen we nog even het een en ander in een hoekje van de boot, aten we inderdaad de sjips en kitkats in de hut en gingen daarna lekker slapen. De volgende morgen hadden we best trek en dus ging het uitgebreide ontbijt er weer goed in. Om half tien zaten we in de auto (met acrobatische toeren, ditmaal wel) en om tien uur mochten we van boord rijden. Alles ging voorspoedig en we kwamen netjes aan in Den Haag, waar we afscheid namen van Maarten en alles maar eens op gingen ruimen... (eindstand kilometers: 22.837 – in totaal dus 3276 kilometer gereden!) |