|
MAANDAG 17 MAART 2008 (ST. PATRICK'S DAY!)
Vanmorgen deden we het rustig aan en pas tegen half negen wandelden we naar de bushalte, waar we bus 83 namen. In de bus nam Remco alle dienstregelingen nog even door en hij verklaarde: "We hebben de verkeerde bus genomen." De schrik sloeg mij reeds om het hart, maar het bleek mee te vallen; we hadden de bus van 8.50 en die zou om 9.41 aankomen in Wellington, maar bus 81 van 9.05 zou al om 9.36 daar zijn. Al snel bleek waarom: lijn 83 'deed' ook de randgemeenten... Om kwart voor tien stonden we op Courtenay Place. Tijd voor koffie! De Lonely Planet raadde ons Caffe L'Affare aan en dat bleek niet ver, en ook nog eens leuk. We dronken er lekkere koffie en lazen de krant die er lag. Zoals men in Havelock North al zei over wat Nieuw-Zeelanders interesseert: "Rugby, races and beer."  Na de koffie wandelden we even over de boulevard en besloten naar het Te Papa museum te gaan. Daar leerden we veel over de Maori en de natuur van Nieuw-Zeeland.  Na twee uur begonnen de vele lettertjes ons toch iets te veel te worden en we vonden dat het tijd was voor de lunch. In het café van het museum aten we beiden een hot smoked salmon pie en die was heerlijk. Jammer dat het buiten weliswaar lekker warm was in de zon, maar dat het eigenlijk iets te hard waaide om lekker te zitten. Na de voedzame lunch gingen we richting de Beehive, de bijnaam voor een van de regeringsgebouwen. Wellington is het Den Haag van Nieuw-Zeeland! We vonden het visitor centre (dat was niet aan mij te danken...) en waren precies op tijd voor de rondleiding van twee uur.  Gids Ben leidde ons door de drie belangrijkste gebouwen. De Beehive is de blikvanger, maar bevat eigenlijk alleen maar kantoorruimtes. Het pand ernaast is waar de debating chamber is en daarnaast staat de bibliotheek, in Victorian Gothic stijl ofzo. Beetje protserig, maar ook wel mooi eigenlijk. Iets over drieën stonden we weer buiten en we wilden eens iets in de buitenlucht doen. We liepen Lambton Quay af (onderweg bij een CD & DVD Store nog een Seafood-cd voor $5 scorend) tot we bij de benedenhalte van de cable car kwamen. We kochten twee singles en lieten ons boven op de berg afzetten.  Daar aten we een ijsje, genoten van het uitzicht en liepen toen via de Botanic Gardens de berg weer af. Veel varens weer, Nieuw-Zeeland is varenland! Ook een rode kater op een bankje, erg lief.  Remco had een onzalige route gepland met veel stijgen en dalen (mijn Tongariro-Crossing-spieren protesteerden pijnlijk), maar gelukkig bereikten we zonder spierscheuringen zeeniveau. Het was alweer zo'n beetje etenstijd en we liepen naar Cuba Street. Daar kwamen we langs een Ierse pub... Nu hadden we al redelijk wat mensen in groene outfits gezien, maar dit sloeg alles; St Patrick's Day wordt groots gevierd in Nieuw-Zeeland! Wij slenterden verder naar de Mexicaan, de Flying Burrito Brothers! Daar aten we ontzettend lekker voor een zéér vriendelijke prijs. Jammie. We wilden niet al te laat terug zijn op de camping, dus meteen na het eten liepen we naar de bushalte. We hadden daar nog een klein halfuurtje voor de bus zou komen en we haalden maar even koffie bij de ertegenover gelegen Starbucks. Remco nam een venti filterkoffie en was nauwelijks halverwege toen bus 83 aankwam. Gelukkig was de chauffeur coulant... Hij liet ons ook nog weten waar we eruit moesten en drie kwartier later waren we weer in Lower Hutt. Daar gingen we vrijwel meteen naar bed. |