|
WOENSDAG 19 MAART 2008
We sliepen uit tot half acht en om half negen stonden we klaar voor vertrek. Vandaag zouden we dolfijnen gaan spotten! Dolphin Encounters zat, volgens het kaartje van Kaikoura dat we van een campingmedewerkster hadden gekregen, niet al te ver van de camping en dus besloten we te lopen. Het bleek iets verder dan verwacht - Kaikoura was groter dan we dachten - maar gelukkig hadden we een ruime planning en waren we netjes op tijd. Op onze boot zaten ook veel mensen die met de dolfijnen gingen zwemmen. De instructievideo was hilarisch en we hoopten dat we de zwemmers straks konden uitlachen terwijl ze als debielen rondjes zwommen en reutelgeluiden voortbrachten. Na de video werden we met een bus naar de boot gebracht en we voeren een half uurtje op zoek naar de groep dolfijnen. Onderweg kwamen we zonnebadende zeehonden en een albatros tegen, erg koel. Bij de dolfijnen was de andere boot al bezig de zwemmers uit te laden. Bij ons gebeurde dat vervolgens ook en Remco en ik begaven ons naar de voorplecht, waar we een prachtig uitzicht hadden op de enorme groep dolfijnen. We hoorden later dat het er zo'n 300 waren! Ze hadden het zo te zien erg naar hun zin - ze sprongen meters boven het water, voorwaarts, achterwaarts, salto's, driedubbele flikflaks... een supermooi gezicht! We kregen gelukkig ruimschoots de tijd om van het schouwspel te genieten.     Toen de zwemmers (moe en onderkoeld) weer aan boord waren, voer de boot nog een tijdje met de beestjes mee en die bekeken op hun beurt nieuwsgierig de boot. Zo lief! Helemaal voldaan zetten we weer koers naar de aanlegsteiger. Remco en ik liepen het hele stuk weer terug naar de camper, waar we lunch aten. Daarna reden we met Campie naar de punt van van het schiereiland, waar volgens de Lonely Planet een zeehondenkolonie zou zitten. Het bleek vloed en veel zeehonden zaten er niet. We beklommen toen maar de klif, waar we een gaaf uitzicht hadden op de omgeving.  We wandelden nog een stukje over het klifpad. De omgeving deed ons sterk aan Cornwall denken! Na een tijdje daalden we weer af en na gegiecheld te hebben om de ene meeuw die stug op een rots bleef zitten met steeds meer sterntjes, reden we terug naar de camping.  Na de borrel en het avondmaal liepen we nog eenmaal naar het dorp om in een internetcafé het thuisfront weer van wat info te voorzien en daarna gingen we eens aan ons bed denken. |