|
ZATERDAG 20 JUNI 2015 (km. 120.386)
Klaus de B&B-man had ons gezegd dat Hirtshals ongeveer een uur rijden was, dus we hadden geen haast. Iets voor elven vertrokken we, na een superlekker ontbijt en wat knuffelsessies met de aanhankelijke hond. 
In Hirtshals tankte Remco nog een keer de hele tank vol en toen reden we naar de haven, waar we zonder problemen de Smyril Line vonden. Daar bleek dat alleen de chauffeurs bij de auto mochten blijven en alle passagiers c.q. bijrijders te voet de boot op moesten. We namen dus hartverscheurend afscheid, maar ik was nog geen tien meter op weg toen Remco al een nieuwe beste vriend vond in de chauffeur van de auto voor hem... tsk. In de terminal moest ik best lang wachten (gelukkig had ik mijn boek(en) mee), maar iets na half twee mocht ik door de loopbrug en al snel vond ik onze hut. Daar was Remco nog niet (geweest) dus ik schreef een briefje voor hem en ging het dek verkennen. In de stralende zon zat ik even op een dekstoel met uitzicht op Hirtshals. Om twee uur ging ik weer even naar de hut en daar was Remco! Hij zat vol verhalen over zijn nieuwe beste vriend (...) en die vertelde hij mij aan dek. We vonden een mooi plekje op een bankje (zo een met reddingsvesten erin) en schroeiden langzaam weg. 
Om kwart over vijf (kwart over vier ‘ship’s time’) gooiden we de trossen los en voeren het zeegat uit. 
Nu bleek ons plekje geweldig; alle mensen met dekstoelen aan de railing werden weggeblazen, maar wij zaten nog prima. Om 17:45 uur mochten we naar het dinerbuffet, waar ze lekkere vishappen hadden en wij dus onze maagjes vol aten. Daarna waren we rozig en voldaan en dus gingen we niet heel veel later slapen. |