|
DONDERDAG 9 JULI 2015 (km. 124.014)
Wekker op 6 uur, ai... dat was even wennen. Toch stonden we redelijk snel op en om half zeven waren we in de ontbijtzaal, die normaal om zeven uur opent, maar op donderdag - als de veerboot vertrekt - een stukje eerder. Het meisje van de receptie had ons gisteren al verteld dat we niet hoefden te panikeren over de drie-uur-vantevoren-inchecktijd van Smyril Line in Seyðisfjörður, dus we haastten ons niet al te veel. Officieel hadden we om half acht aanwezig moeten zijn, maar toen wij iets voor achten aankwamen, waren we lang niet de laatsten en stonden we lang in de rij om in te checken. 
Toen we door de check-in waren, namen Remco en ik weer hartverscheurend afscheid van elkander en kon ik lang wachten in de volle terminal voordat ik om kwart over tien eindelijk aan boord mocht. Daar hoorde ik al snel omgeroepen worden dat we een uur vertraging zouden oplopen - qua logistiek zou Smyril Line eigenlijk eens met DFDS Seaways moeten gaan praten, Ik gooide mijn spullen in de hut en zag toen, staande op het achterdek, Remco de auto naar binnen rijden (wuivend en wel!). 
In de hut vonden we elkaar weer en om kwart over elf gingen we weer aan dek om de afvaart te aanschouwen. Dag IJsland! 
Daarna hingen we in de hut tot we naar het buffet konden, waar we ditmaal vooral los gingen op de desserts (er was zelfs rabarbercake!). Voldaan zaten we nog een poosje op wat stoeltjes aan het raam, tot met name Remco helemaal gek werd van een meneer bij een fruitautomaat en we de hut weer opzochten, waar we op tijd naar bed gingen. |