ZATERDAG 28 MEI 2016 (km. 103.140)

Om zeven uur moesten wij plassen, en gelukkig was het droog na alle hevige onweersbuien van die nacht. Het meer lag er stil bij en dus legde ik dat nog even vast.

Titisee

Na ontbijt en koffie vertrokken we richting Wutachslucht. Al snel reden we onszelf weer eens vast op een wegafsluiting. Via ettelijke omzwervingen kwamen we toch aan bij Schattenmühle, waar de parkeerplaats volgestapeld stond met auto’s. Meh. Geërgerd reden we door, maar iets verderop bleek gelukkig een vrijwel lege P en ook daar konden we de wandeling door de kloof oppikken. Na nog wat informatieuitwisseling met een Duitse dame besloten wij een circuit van een kilometer of acht te lopen. Eerst daalden we af naar de Wutach-rivier, die inderdaad een diepe kloof heeft gecreëerd. Het regende licht en het was hier en daar wat modderig, dus het duurde even voordat we bij Schattenmühle aankwamen. Er waren slakken en watervalachtigen.

Slakje

Watervalachtige

Nu klommen we langs een beek omhoog (Lotenbachklamm). Bovenaan was, heel handig, een P met een bankje-boompje en dus nuttigden we daar onze lunch, terwijl het weer intussen naar standje ‘zon’ was gegaan. Nu gingen we verder over een verharde weg, de Panoramaweg. Die bood ons inderdaad een prachtig uitzicht over de omgeving, de dorpjes, de velden met koolzaad en de beboste kloof.

Panoramaweg

Bij Boll doken we weer de bospaden in en via slinkse wegen kwamen we weer terug bij de auto. Ietwat vermoeid, want dit leek toch wel ver voor acht kilometer. Thuis deden we dan ook de beentjes omhoog en genoten we nog een tijdje van het mooie weer.




vorige | volgende | index | huize mika home