|
MAANDAG 29 JUNI 2015 (km. 121.574)
Wij deden zzz tot half acht en toen stonden we langzaamaan op. We ontbeten op ons gemak en dronken ook nog koffie voordat we in de auto stapten. Ons eerste reisdoel van vandaag was Gullfoss, want van watervallen kregen we geen genoeg. Nu is Gullfoss onderdeel van de zogenoemde 'Golden Circle', de ring van 'attracties' die je als toerist gedaan moet hebben, en zo kwamen wij in busladingen Britten, Amerikanen, Fransen en Aziaten terecht. Goed, Gullfoss was een mooie, brede, indrukwekkende waterval, maar er waren nét iets te veel mensen om er goed van te kunnen genieten. Jammer. 
Dan maar naar het tweede reisdoel, óók onderdeel van de Golden Circle: Geysir en Strokkur, de twee grote geisers. Daar was het natuurlijk ook druk, maar omdat er meer ruimte was (meer paden, groter gebied), was deze drukte beter te hebben. We bekeken eerst Geysir zelf, de naamgever van alle geisers in de wereld. Heel soms spuit-ie weer, maar vandaag volstond een beetje stinken naar rotte eieren. 
Strokkur, iets verderop, deed beter zijn best en spoot regelmatig meters water de lucht in, onder luid gegil van complete schoolklassen die precies in de waterlandingszone bleken te staan. 
Wij beklommen nog even een berg - gegil ook vanaf daar te horen - en liepen een kort rondje langs de kleinere stinkiebinkies. Het was een belevenis. 
We stapten weer in de auto om de Golden Circle 'af' te maken en reden naar Þingvellir, de breuklijn tussen het Amerikaanse en het Europese continent, alsook de vroegere samenkomstlocatie voor de hoofdmannen van het land. Onze Rother-gids had hier een wandeling voor beschikbaar, dus die liepen we. We begonnen bij het bezoekerscentrum en begonnen bij het uitkijkplatform (weer erg druk). 
Daarna daalden we af, de kloof in. Indrukwekkend! 
Na een tijdje door de kloof te hebben gelopen, kwamen we bij de Öxarafoss, ook alweer een flinke joekel van een waterval. Nu sloegen we af naar het oosten en raakten we de mensenmassa's kwijt. Ook wel even fijn. We liepen door een berkenbos (lage struikjes, geen echte bomen) naar de verlaten boerderij Skógarkot, gelegen op een heuveltje zodat we mooie 360-graden-uitzichten hadden. 
Terug naar de kloof liepen we door een groot lavaveld met touwlava. Mooi, maar inmiddels waren we ietwat gaar aan het worden en na het pittoreske kerkje bekeken te hebben, keerden we terug naar de auto. Even zitten hoor! 
Via een iets andere route reden we naar Selfoss, waar Remco nog best boodschappen had willen halen om dan zelf te koken (ik had intussen stevige trek na eenvoudig ontbijt en 'lunch' van banaan en Sultana's). Helaas waren nét alle supermarkten dicht... zó jammer! Nu moesten we uit eten en we kozen gemakkelijk voor de KFC, want die hadden we in het langsrijden zien liggen. Ze bleken er ook wifi te hebben, dus we laafden ons aan kip, friet en internet. Tevreden konden we daarna terug naar het huisje, waar de beentjes lekker omhoog gingen. 
|