WOENSDAG 19 JUNI 2019 (km. 71.681)

We ontbeten in het hoofdgebouw en daarna pakten we de auto weer in, helaas in de stromende regen. Die regen hield ook niet op; we reden naar Eiði en liepen er een rondje met de capuchons op. Daarna besloten we tóch nog een keer naar Tjørnuvík te gaan, waardoor we ook langs de grootste en hoogste waterval van de Færøer kwamen: Fossá. Best indrukwekkend, maar Múlafossur bij Gásadalur was mooier (net als het weer).

fossá

Ook in Tjørnuvík regende het, dus we parkeerden de auto en lazen even een stukje. Het werd iets droger en we liepen ook hier een rondje met capuchon. Weer bij de auto wilden we eigenlijk vertrekken, maar ik wilde nog even met mijn verrekijker checken wat er zoal op het water dreef. Oh kijk, kuifaalscholvers en roodkeelduikers... en grienden! Het werd prompt droog en dus keken we nog enige tijd naar de zee.

tjørnuvík

Daarna reden we terug naar ons startpunt op de Færøer: Tórshavn. We parkeerden de auto op dezelfde plek als de nacht van zondag op maandag en gingen te voet het stadje in. Na oud fort en vuurtoren rondden we de haven en genoten we weer van de oude huisjes van Tinganes.

tórshavn

Daarna wilde Remco naar de cd-winkel, waar hij zonder aarzelen naartoe liep. Bij Tutl hadden ze vrijwel alleen Færøerse muziek, dus we bleven niet lang. We zochten nu het parkje op waar we vier jaar geleden een banaan aten, en uiteraard deden we dat nu weer, gadegeslagen door wat duiven en eenden. Daarna liepen we terug naar de auto en reden we naar de check-in. Om kwart over vijf liep ik naar de terminal, waar ik drie kwartier mocht wachten (staand) voordat ik aan boord mocht. Daar deed - net als vier jaar geleden - de sleutelkaart het niet. Zucht. Ik kon weer naar de receptie, waar de kaart opnieuw ingeregeld werd. Nu werkte hij wel en ik wachtte in de hut op Remco. Tot onze verrassing hadden we een raam; dat hadden we niet geboekt! Nouja, we klaagden niet. Nadat ook Remco zijn kaart had laten fiksen bij de receptie (...) hingen we nog even wat, tot de boot vertrok. Dat was maar een uur te laat! Om half acht vervoegden we ons weer bij het buffetrestaurant, waar we nu zelf een tafeltje mochten uitzoeken. Tijdens het eten gleden we langs de eilanden, erg mooi. Na het eten zaten we nog even aan dek tot de regen ons te veel werd en we ons terugtrokken in onze hut.

noordse stormvogel





vorige | volgende | index | huize mika home