WOENSDAG 4 AUGUSTUS 1999
|
|
Om 7.00 (a.m.!) ging Maartens bliep-horloge
af. Dus ik slofte naar onze "badkamer" en enige tijd later was iedereen
gereed voor het ontbijt. Zodat we om half negen aan dek stonden te genieten
van de Oslofjord in de zon. Qua mooi! Om half tien legden we aan en iets
later reden we de boot af. Bij de douane werden we nog hevig ondervraagd
door een man die precies wilde weten wat we kwamen doen, waar we heengingen
en hoelang we zouden blijven (= ingewikkeld). Na ook nog een inspectie
door een drugshond mochten we eindelijk verder. En alle Noren achter ons
mochten zó doorrijden. Grrr. We reden vlot Oslo uit en volgden de
borden naar Drammen. Remco: "We moeten zo afslaan, want we moeten niet...
eh... door Drammen... giechel..." en dat na al het geneuzel over "zullen
we op tijd Kiel halen...?" Zucht. Maar toch een nominatie voor de Kwote
d’Or. We vermeden dus Drammen en arriveerden veilig in Hønefoss.
|
Onderweg vonden wij nog een utsikt over de Tyrifjord ("Kongens Utsikt").
Al was het leukste niet het uitzicht, maar de struiken met frambozen (leuke
foto’s ook, ja) en bosbessen. Jammie.
| |
|
|
| |
Na Hønefoss reden we naar Noresund. Vlak voor die plaats genoten
wij lunch, tussen de rode mieren en overig ongedierte, en vlak bij wat
koddige mensen die in hun bikini lagen te zonnen op de steiger, en toen
ze besloten te gaan zwemmen zich omkleedden en een... eh... bikini aandeden.
Hm. We giechelden nog even om Esthers ontdekking dat toiletbordjes in Noorwegen
misschien wel de moeite van het fotograferen waard waren voor cd-boekje-purposes
("Dames" in het Noors is "Damer"!), en reden verder langs het meer Krøderen. |
We reden nu een stuk relatief snel door, en pas bij Torpo stapten wij weer
eens uit de auto, ditmaal voor een "stavkyrkje". We trotseerden een buslading
toeristische Duitsers en besloten het kerkje niet binnen te gaan. Dertig
kronen voor vier vierkante meter lege kerk leek ons toch wat overdreven.
Dus snorden wij voort
over weg nummer zeven, onderwijl car cassettes afspelend. Het werden heuse
popquizzen, met als favoriete hint: "Er zit een listee in de band!". Zo
kwamen wij in Geilo, de "Poort" naar de Hardangervidda. Dit dorp is erg
op wintersport gericht, maar het was er ook nu lekker druk. We vonden een
Spar supermarkt en deden wat inkopen voor het avondmaal. Daarna tuften
we verder, en Esther ontdekte de eerste sneeuw. Al snel kwamen we terecht
in een heel ander landschap, heel kaal met hoge bergtoppen en grote stukken
besneeuwde hellingen.
|
We stopten om de paar kilometer voor fotodoeleinden, en we vonden zelfs
een stuk aanraakbare sneeuw. Dit leidde natuurlijk tot een (eeuwige-) sneeuwballengevecht
en het was verbazingwekkend hoe koud de sneeuw was. Duh. Iets verderop
kregen we zicht op de enorme Hardangerjøkulen (= gletsjer) en we
waren zwaar onder de indruk, ondanks de kletterende hagelstenen. Auw. |
|
Door de vele stops was het toch behoorlijk laat
geworden en we gingen maar vast op zoek naar een overnachtingsplaats. Via
duistere tunnels die schijnbaar naar het middelpunt van de aarde toe spiraalden,
kwamen wij in het Måbødal. We probeerden wat campings, maar
de "hytter" waren óf te duur, óf vol, óf je moest
ervoor opbellen. <griezel>. Iets voor Ringøy vonden we uiteindelijk
iets wat Bakken heette en de mevrouw achter het loketje had gelukkig goed
nieuws: lege hytter voor een acceptabele prijs. We reserveerden voor twee
nachten en installeerden ons. Daarna kookten we spaghetti (óf, in
Esthers geval, macaroni...) en vervolgens dronken we onze eerste bak koffie,
met een smeuïge stroopwafel erbij (= lekker). Daarna was het tijd
voor actieve ondernemingen en we badmintonden en frisbee-den wat. Om uiteindelijk
lekker op/voor de veranda neer te strijken, van de zonsondergang te genieten
en diepe gesprekken te voeren (Engelse uitspraak according to Leonie: "tomb"
= "toem" en "womb" = ""woem". Engelse uitspraak according to Maarten: "bomb"
= "boem"). Kwote d’Or! En tijd om naar bed te gaan...
vorige | volgende | norge index | huize mika home
|
|