|
ZONDAG 10 SEPTEMBER 2000
We stonden vandaag redelijk vroeg op en we maakten ons klaar voor onze geplande wandeling. We wilden naar Walla Crag lopen en die wandeling konden we, zoals we twee dagen eerder hadden gemerkt, beginnen vanaf de camping. Na het ontbijt pakten we onze rugzakken en even later verlieten we het terrein. Het was behoorlijk koud en vochtig, maar een dikke trui was voldoende omdat de route steil naar boven liep en we het erg warm kregen van het klimmen. Helaas begon het na een tijdje wat harder te regenen en we werden gedwongen regenjassen aan te trekken. Desondanks genoten we van de uitzichten over Keswick en Derwent Water, al werden die uitzichten naarmate we hoger kwamen steeds mistiger.  We bereikten na een eind flink doorstappen een smal voetpad langs een afgrond en we vermoedden dat we Walla Crag bereikt hadden. We waren echter nog lang niet moe en hoewel we kaartloos op pad waren gegaan, voelden we ons redelijk veilig met Derwent Water aan onze rechterhand en dus stapten we vrolijk voort. We beklommen de ene berg na de andere en ieder uitzicht was wonderschoon. Uiteindelijk begonnen we te dalen en we bleken recht op Ashness Bridge af te lopen. Onder de brug aten we een boterhammie en een eitje, en daarna vervolgden we onze weg.  We liepen nu terug naar Keswick, via een pad langs de oever van het meer. Het was blijkbaar zondag-wandeldag, want we kwamen vele medewandelaars tegen, waarvan de meeste met hond. Rond half drie arriveerden we in Keswick en omdat alle winkels open waren, deden we nog een rondje stad. Daarna wilde Remco de spannende spoorbrug – waar we al meerdere keren onderdoor gereden waren – wel eens van bovenaf zien, en dus voerde hij ons langs vage paden over de brug. Vervolgens wilden we wel eens terug naar de tent en Remco wist hoe we die gingen bereiken. Daardoor zagen we de meest vage woonwijken en gingen mijn voeten steeds zeerder doen. We kwamen terecht op een Public Footpath en na weer een heel eind klimmen door St. John's Wood kwamen we een eindje voorbij de camping op het bekende asfaltweggetje uit. Bij de tent ploften we uitgeput neer en we besloten te gaan lezen. Buiten was het echter nog steeds koud, zodat we uiteindelijk maar in de auto zijn gaan zitten. Daar lazen we wat, en als we naar buiten keken zagen we konijntjes, eksters, merels, roodborstjes, staartmezen, zwarte mezen en kortsnavelboomkruipers. We verveelden ons dus niet. Om 18:00 kregen we wel wat trek en we reden met de auto naar Keswick. Iets later betraden we de Oddfellows Inn, waar we allebei een Chicken & Mushroom pie bestelden. Nog geen kwartier later hadden we allebei een bord dampend eten voor ons staan. Remco probeerde alle sauzen uit de vensterbank uit op zijn chips, terwijl ik het bij ketchup hield. Na een tijdje bunkeren hadden we beiden ons maagje vol en na nog heel even door het stille schemerige dorp te hebben gelopen, zochten we de auto weer op. Bij de tent luisterden we nog even naar wat muziek en toen het echt donker was, poetsten we onze tandjes en gingen we naar bed. |