MAANDAG 11 SEPTEMBER 2000
Vandaag stond in het teken van de grote verhuizing, d.w.z. inpakken en wegwezen... op zoek naar de volgende camping. We moesten voor half twaalf weg zijn (anders gaat de nieuwe dag in) en vanwege het vele schoonmaakwerk (overal modder!) haalden we het net. Na nog de ijselementen opgehaald en een Independent (35p op maandag!... en Verstappen was vierde!... en RBC had z'n eerste overwinning bij Sparta met 3-5!!!) gekocht te hebben, vertrokken we richting Ambleside. Deze weg hadden we eerder in de regen gereden en nu scheen de zon, een nieuwe ervaring. Bij Ambleside sloegen we af richting Skelwith Bridge waarvandaan we vrij snel een wit weggetje naar Little Langdale moesten hebben. Het duurde even, zodat Leonie zich al ongerust maakte, dat we de afslag gemist hadden. We keken nog even op de kaart en besloten door te rijden. Een paar honderd meter verder was het raak. Het bleek een schattig smal weggetje te zijn dat leidde door de "Wrynose Pass" en de "Hardknott Pass". Het weggetje slingerde en er werden steilheidpercentages van 30% bereikt – flink doortrekken in z'n één – al met al was het wel spannend en Leonie gaf af en toe een "BWAHAHA" weg als er in een bocht een tegenligger opdoemde. Bij beide passen was het uitzicht fenomenaal ondanks de heiigheid zodat we hier en daar stilhielden voor "picture purposes". Bij het "Hardknott Fort" zijn we nog gestopt om Romeinse resten van het fort "Mediobognum" te bewonderen. Ik maakte ook nog wat foto's waaronder eentje met de auto en de pas op de achtergrond.
Enfin, wij gingen de tent opzetten, gadegeslagen door een donkerbruin paard dat dit machtig interessant vond. Leonie vond dit van het paard en gaf het te eten. Daarna was het al snel etenstijd en de rijst met courgette, tonijn en champignons smaakte als vanouds. Het paard kreeg overigens nog de restjes van de courgette... we hebben een biobak! We deden nog een afwasje en daarna gingen we Ravenglass verkennen. Dit is een klein durrep bij een uitloper aan zee. Schattige oude huisjes en één winkeltje dat "Post Office" en "General Store" tegelijk was, niet echt geschikt voor boodschappen doen. We keerden snel terug – Leonie ontwaarde nog een vliegende uil en raakte in vervoering – en gingen nog even wat lezen (Leonie) en schrijven (ik). Zo rond 21:30 was het wel mooi geweest en maakten we ons op voor de nacht. |