|
WOENSDAG 13 SEPTEMBER 2000
We hadden nu een redelijk volle tank en – vertrouwend op de mensheid dat de "Petrol Crisis" binnen een week bedwongen zou zijn – gingen we wederom verhuizen... naar North Wales. Onderweg bleken alle tankstations zonder benzine te zitten. Aan het einde van het Lake District hadden ze nog wel "leaded" en in een poging dat van dichtbij te bekijken, ramde ik bijna een tegenligger en bezorgde ik Leonie een halve hartverzakking. Vlak voordat we het Lake District verlieten, deden we een P aan waar ik koffie nuttigde en mijn benen strekte. Daarna kwamen we op de M6 waar ik uit zuinigheidsoverwegingen tussen de 100 en 110 bleef rijden. Bij de eerste "Services"-afslag gingen we de wc's bezoeken en we kochten een krant voor het laatste nieuws. Er waren wel wat optimistische geluiden, alleen zou het wel even duren voordat alles op gang komt. We zitten sowieso in het totaal drooggelegde gebied (Cumbria & Wales... totally out of fuel). Goed, we zetten de tocht voort en bij de volgende "Services"-afslag (30 km verder) stopten we om melk te kopen en te lunchen. Het plaatselijke Shell-station bleek wat brandstof te hebben (!), alleen vielen wij niet onder "urgent" :-( Daarna reden we in één keer door naar Wales. Daar pakten we de weg aan de noordkust en reden we een paar keer door een tunnel, voordat we uiteindelijk stopten in Caernarfon, bij de grote supermarkt Safeway. Daar deden we onze boodschappen en namen voor £ 21 aan voedsel mee! Bij de ingang werd de klant verzocht om beperkte hoeveelheden in de slaan qua brood, melk, eieren, suiker en aardappelen. We bemerkten deze schaarste toen we het laatste (ongesneden) wit brood, de laatste (organische) aardappelen van £ 1.49 meepakten en de melk al helemaal op was. Met volgestouwde koelbox en koeltas pakten we de A4086 op zoek naar een camping vlakbij Caernarfon (richting Snowdon). We kwamen bij "Riverside Camping and Caravan Park", die in het AA-boekje stond en waardoor wij meteen het gelijknamige Daryll-Ann nummer gingen neuriën. We inspecteerden de camping en zagen een grasveldje langs een beekje en een toiletgebouw met (af)wasmogelijkheden en gratis douche. We hadden al een plekje in gedachten en besloten voor drie nachten te blijven. We reserveerden bij het tuincentrum dat als camping receptie dienstdeed en lieten daar ook nog de ijselementen achter. Op het kampeerterrein pakten we kompas en grassprietjes (waarheen waait de wind?) en zochten toch maar een ander plekje. In de buurt van een groepje bomen (geschikt als beschutting en waslijnpalen) zetten we de tent op.  Na het verdiende biertje (en sinas voor Leonie) begonnen we met koken. Leonie zat binnen bij het gasstel (buiten druppelde het af en toe), terwijl ik de gewassen en gesneden prei en champignons aangaf. Samen met gehakt, pasta en het sausje kwam daar een lekkere maaltijd uit. Na toetjes genuttigd en de afwas gedaan te hebben, liepen we naar Caernarfon, op zoek naar een telefooncel. De weg was helaas voetganger-onvriendelijk en op de één of andere manier hadden we meer tegenliggers (groot licht verblindt :-( ) dan auto's die ook naar Caernarfon gingen. In het plaatsje kregen we wèl een stoep en na zo'n 500 meter vonden we een telefooncel "card & coins" zodat we met ons kleingeld een telefoontje naar Nieuwegein deden. Er werd wat nieuws uitgewisseld en na een mislukte poging naar Den Haag (niemand thuis) aanvaardden we de terugweg. De stand qua mee- en tegenliggers werd op de valreep 4-4... Om 21:20 liepen we het kampeerterrein op en vrij snel daarna gingen we naar bed... |