|
DONDERDAG 21 SEPTEMBER 2000
Vandaag was gebombardeerd tot luierdag (na 350 kilometer rijden gisteren). We werden om 7:00 al wakker en gingen er om 8:30 toch echt uit. De douches werden uitgeprobeerd en alweer de beste bevonden… het duurde dan ook even voordat we terug in de tent waren. We haalden nog even onze ijselementen op (30p. per stuk!) en gingen daarna ontbijten in de kou (mist) buiten bereik van de bomen (drup-drup). Daarna waren we toe aan kopje koffie dat we in de auto nuttigden. We kwamen wat op temperatuur en deden dat lezend. Het zonnetje was gaan schijnen en de wind gaan waaien, zodat we de tijd rijp achtten om een waslijntje te spannen. Vanwege respectabele afstanden en de dikte van de bomen werd de tent betrokken bij de waslijn en ook een rotspen kwam er aan te pas om de lijn te "zekeren". De natte handdoeken en theedoeken konden nu lekker droog wapperen. Ondertussen was het lunchtijd en begon Leonie de hamburgers in de pan te gooien. De kwaliteit van het (ooit bevroren) voedsel was niet om over naar huis te schrijven. Leonie trok vieze gezichten bij pogingen de kleffe burgers te scheiden… dat zegt op zich genoeg. We hebben ze toch maar naar binnen gewerkt en vervolgens luierden we voort. Rond half drie gingen we op voor een wandeling naar het naburige dorp West Tanfield langs de River Ure over een voetpaadje.  We bekeken het plaatselijk torentje (Marmion Tower) en vonden een winkeltje waar ze de krant hadden en ijsjes verkochten. Ha! Nu dan toch ons eerste ijsje, dat we op het bankje buiten nuttigden. Voordat we het dorp verlieten, deden we nog een speeltuin aan. Daar hadden ze een soort tijgerbaan. Ik liet even zien wat ik in dienst had geleerd. Dat ontaardde in slapstickachtige taferelen waardoor Leonie de slappe lach kreeg. Nu gingen we echt terug… een regenbui dreigde. Bij de camping hoorden we wat luidsprekergalm tegemoet komen; de wedstrijdleiding van het aankomende kano-evenement was de boel aan het opzetten. We vonden een auto in onze voortuin (een halve meter van onze scheerlijnen vandaan!) die geruime tijd later pas wegging. We gingen in de tent krant en boek lezen, tot we om half zeven met de voorbereidingen van het avondmaal begonnen. Niet dat we honger hadden, maar we moesten toch eten en anders werd het donker. Vandaag stond pasta, gehakt, saus met prei en champignons op het menu met sla en komkommer. Allemaal erg lekker, maar de hamburgers lagen toch zwaar op de maag en we kregen het net niet helemaal op. Daarna werd in de toiletten – weer illegaal, maar het was nog rustig en we lieten de boel schoon achter – de afwas gedaan en we gingen in de auto lezen met Radio One op de achtergrond. Steve Lamacq was een beetje in de war en zei dat Solex (alweer) bij John Peel zou komen. Toen om 22:00 bleek dat dit niet het geval was, gingen we direct erna slapen. |