ZATERDAG 23 SEPTEMBER 2000
Vandaag zouden we de Yorkshire Dales intrekken. We deden
het rustig aan na een bewogen dagje York. We gebruikten de verder gelegen
doucheruimte, omdat die naast de tent veelvuldig door het kanogespuis werd
aangedaan. Na ontbijt, koffie en ijselementenruil was het tijd voor een
autoritje. We moesten richting Pateley Bridge en besloten binnendoor via
allerlei witte weggetjes te gaan. Het bleek een leuk stukje dat ook voerde
over onherbergzame stukken "moors". Een fazant veroorzaakte bij mij een
halve hartverzakking door spontaan voor mijn auto te springen. De remmen
werkten gelukkig nog goed, zodat de mannen van Carglass niet hoefden uit
te rukken. In Pateley Bridge hielden we nog een boodschapstop (brood, melk
en Times) waarna we over Grassington en Cracoe gingen, en van daar over
witte weggetjes via Helton en Calton het dorp Malham bereikten… ons primaire
doel. We stopten bij de P van het National Park Centre (we zaten in het
Yorkshire Dales National Park) dat na een bezoek aan de toiletten toch
een Pay & Display bleek te zijn, maar de automaat stond zeer sneaky
opgesteld naast de wc. Dan kon de auto net zo goed 200 meter verderop langs
de weg staan. Na de auto verzet te hebben, liepen we het NPC in. Qua souvenirs
vond Leonie een Yorkshire kalender van 2001. We hadden afgerekend en wilden
terug naar de auto voor de lunch. We zaten alleen met een probleem… alle
attributen (bord, mok, bestek) lagen nog in de tent en een goede vervanging
was er niet. Het vooruitzicht om vingers en brood door ons beleg te halen
lokte mij niet en ik besloot aan de balie gewoon om een mes te vragen.
Deze ongebruikelijke vraag werd door de NPC-dames met wat gemengde gevoelens
ontvangen, maar een mes werd gevonden en met de belofte het mes weer terug
te brengen, verlieten we het NPC om onze lunch beschaafd te breiden en
naar binnen te werken.
Nadat dit gebeurd was en het mes schoon was afgeleverd
– "Thanks for using…" – liepen we met rugzak, matjes en boeken richting
Malham Cove, een gigantische rotswand die in het aangezicht indrukwekkend
en waarvandaan het uitzicht adembenemend is, aldus Leonie. Onderweg kwamen
we nog langs een souvenirwinkel waar ik de ontbrekende souvenirs kocht.
Ze hadden er ook een fruitmesje dat bij de lunch wel handig geweest zou
zijn, dus als souvenir voor onszelf – voor als we weer 's ons lunchgereedschap
vergeten – mocht-ie natuurlijk niet ontbreken! Achter de toonbank stond
een vrouwtje dat instructies kreeg van de eigenaar over de prijzen en de
werking van de kassa. Prompt sloeg ze verkeerd aan toen ze met ons moest
afrekenen … best grappig. We verlieten de winkel om nu echt naar Malham
Cove te gaan. Leonie was hier al twee keer eerder geweest, maar voor mij
was het de eerste keer… het fotorolletje komt deze maand misschien toch
nog vol!
|
|
We liepen helemaal door naar de plek waar het riviertje
uit de rotswand (onderaan) komt zetten, ook voor Leonie een nieuwe ervaring!
Daarna beklommen we de 419 treden en genoten boven van het uitzicht. Ook
vandaag werkte het weer mee en liet de zon zich regelmatig zien. Het "maanlandschap"
aan stenen – zoals Leonie het noemde – lag er mooi bij en ik liep daar
nog even rond, terwijl Leonie genoot van zon en uitzicht. Daarna namen
we de 419 treden weer terug en zochten we aan het riviertje een plek om
te lezen. Het gras was mooi groen, maar de grond bleek drassig en onze
Xenos-matjes bleken ook vierdubbel gevouwen niet waterdicht. Desondanks
bleven we er een uurtje en tegen een uur of vijf liepen we met een enigszins
vochtig achterwerk terug naar de auto. Om 17:15 stapten we in de auto en
namen de snelle route terug naar de camping. Dat "snelle" viel nogal tegen,
doordat er een tractor en vrachtauto voor ons reden en vooral heuvel op
KROPEN. Goed, om 18:15 waren we bij de tent en Leonie begon direct met
de pannenkoeken. De laatste exemplaren gingen op gevoel omdat het buiten
al donker was geworden. Het was allemaal goed gegaan en we lieten ons de
naturel, kaas- en banaanpannenkoeken goed smaken. Het toetje ging er ook
in en de afwas bewaarden we voor de volgende dag. We gingen daarna nog
wat lezen en schrijven in de auto en beluisterden intussen onze cd-aanwinsten
(Radio One op zondag = BOEMBOEMBOEM = liever iets anders). We lagen er
wederom niet voor elven en in gingen een relatief korte, laatste Britse
nacht tegemoet.
vorige | volgende |
uk index | huize mika home
|