WOENSDAG 12 JUNI 2002

Vandaag mochten we van onszelf voor de eerste keer deze vakantie uitslapen! Het werd half tien voor ik eruit kwam, bij Remco duurde het nog iets langer. We ontdekten dat het droog en winderig was, dus terwijl Remco zich terugtrok in het sanitairgebouw, spande ik een waslijn achter de tent. Daaraan hingen we alle nog natte spullen van gisteren - en dat waren er nogal wat!
Na het ontbijt dronken we nog een kopje koffie en zaten we voor het eerst weer eens buiten, al was het niet al te warm. Tegen twaalven gingen we eens op weg voor boodschappen. Bij de Resepsjon verlengden we ons verblijf met twee nachten, omdat we de volgende dag nog een wandeltocht wilden maken. Zelf hadden we daar nog geen vastomlijnde plannen voor, maar de Duitse jongen tipte ons dat de trip vanaf de camping de berg op zeer de moeite waard was en dat achter die berg de hut van de Noorse koning lag. We vonden het een goed idee. De jongen vertelde ook nog dat hij de weersverwachting altijd opzocht op internet, maar dat was nu helaas 'down'. Hopelijk wist hij de volgende dag meer.
Hierna vertrokken we richting Vågåmo. We passeerden weer schitterende vergezichten en omdat er overwegend blauwe lucht was, kon ik droog fotograferen.

jotumheimen...

Rond één uur kwamen we bij een bezienswaardigheid: Ridderspranget. Het klonk interessant, dus sloegen we af. We kwamen op een zandweg terecht en na een paar bochten zetten we de auto aan de kant, zodat we verder konden lopen. Het was nog een aardig eind lopen en aan het eind van de zandweg vonden we een parkeerterrein... Van daaraf liep er een smal paadje verder. We liepen tien minuten en toen zagen we Ridderspranget: een smalle kloof waar de rivier Sjoa zich doorheen perste met donderend geweld. Een machtig gezicht! We bekeken de rivier vanuit verschillende hoeken en liepen daarna het hele eind weer terug naar de auto. ridderspranget
mooi kerkje in vågåmo Nu reden we in één keer door naar Vågåmo. Daar vonden we een grote Rimi, waar we boodschappen deden voor twee dagen, plus de lunch. Die aten we in de auto op. Daarna liepen we nog even door het dorpje, maar er was bijzonder weinig te beleven... ze hadden er alleen een mooie kerk.

Nu reden we naar Rindseter. We moesten via een goed aangegeven omleiding rijden, waardoor we een stuk hoger reden dan gepland. Het leverde ons wel weer mooie uitzichten op. In Rindseter namen we de weg naar Heidal. Het eerste deel van deze route reden we over een onverharde weg met haarspeldbochten, best wel spannend. Bij Heidal draaiden we weg 257 op richting weg 51 en meteen kregen we een gigantische hagelbui op ons dak. We zetten de radio maar uit omdat we toch niets meer hoorden. Bij Randsverk kwamen we weer op weg 51 en tegen vijven waren we weer op de camping.
We brachten de elementen bij de Duitse jongen, die wel zin had in een praatje en ons een kopje koffie aanbood. We hoorden dat hij al in Noorwegen, Amerika en Londen had gewerkt... in de horeca is reizen gecombineerd met werken makkelijk! Na een half uurtje gingen we maar eens naar de tent, waar we wat rieleksten. Tegen negenen aten we visdingetjes met sla en aardappels en na de afwas dronken we - het was inmiddels kwart voor elf - nog een kopje koffie. We gingen onze tanden poetsen om half twaalf, toen net de eerste schemering begon.

die stikdonkere poolnachten...

Om twaalf uur lagen we eindelijk in bed en hadden we het koud...



vorige | volgende | norge 2002 index | huize mika home