|
DONDERDAG 13 JUNI 2002
Wekker gezet om acht uur! Na het gebruikelijke opstaan, ontbijt en lunchbereiding waren we om half tien bij de Resepsjon om de elementen te halen en wat lijntjes bij te tekenen op onze Jotumheimen-kaart. We wilden de tocht achter de camping bergopwaarts doen, maar niet alle wandelpaden van de Resepsjon-kaart (1:50000) stonden op onze kaart (1:100000). Het regende toen we wilden vertrekken, dus we wachtten nog een kwartiertje eer we iets over tienen echt gingen. We begonnen de "gele M" route langs het beekje. Het was zachtjes weer gaan regenen en de zon liet op zich wachten... een beetje jammer. Ergens boven de boomgrens zouden we rechts aan moeten houden en er kwam een punt waar een "rode M" rechts verder ging. Het zonnetje kwam, het werd wat droger en ook het uitzicht was prima... alleen was de "rode M" verdwenen en we liepen te veel naar het oosten.  We besloten terug te gaan naar de kleursplitsing om de gele route te vervolgen. We gingen door moerassen en moesten over beekjes, wat wel spannend was vanwege de niet al te waterdichte schoenen van Leonie.   De schoenen bleven overigens redelijk droog. Toen kwamen we bij een T-splitsing, waar de "rode T" route liep. Aanvankelijk gingen we naar rechts om toch richting het grote meer te lopen, waaraan het Noors koninklijk optrekje lag. Eerst gingen we nog een beek over, waar Leonie aanvankelijk niet droog over zou komen, maar na het aanspreken van onze dammenbouwerskwaliteiten konden we toch de weg vervolgen. Vlak daarna lunchten we en besloten we toch terug te gaan... de route ging toch om de Gåpåpiggane en daarna richting meer en dat zou te lang gaan duren. Leonie gaf al aan dat de tocht van twee dagen terug nog in haar benen zat en ik dacht al aan de dag van morgen, als er zeker zo'n 300 kilometer gereden zou moeten worden... kortom, terug! We liepen door de bossen, waar de moerassen en mosquito's al onze aandacht vroegen. De zon bleef schijnen en het werd zelfs warm! Tegen twee uur hadden we de tent bereikt en brachten we de rest van de middag op ons gemak (lezen/puzzelen) door. We kookten weer eens in de keuken (het befaamde tonijnprutje) en om zeven uur waren we terug bij de tent waar we frisbeeden en verder relaxed de avond doorkwamen. We hadden nog twee douchemunten die we nog wilden gebruiken, dus pakten we onze spullen daarvoor. Terwijl ik mijn kisten schoonmaakte, hoorde ik gebonk op het muntenkastje bij de damesafdeling. Leonies muntje werkte niet, dus gaf ik haar mijn muntje en stelde mijn douchebeurt uit tot de volgende dag. Om elf uur lagen we al op bed... een koude nacht tegemoet. |