|
VRIJDAG 21 JUNI 2002
Raar maar waar: toen we naar bed gingen rond elf uur was de hemel prachtig rood - een zonsondergang namen we aan - maar toen we om drie uur naar bed gingen, was het nog gewoon licht! Om half negen ging de wekker en we slaagden er allebei in meteen weer in slaap te vallen. Om half tien vroeg Remco of-ie er niet eens uit moest... Dit leidde natuurlijk tot de nodige vertraging en pas om kwart voor twaalf gingen we op weg. Het weer was nog beter geworden en het werd behoorlijk warm in de auto. Iets voor enen besloten we koffie te drinken op een - voor de zoveelste keer - slecht aangegeven parkeerplaats. We genoten van koffie met een koekje in de zon. Ik las mijn zevende boek uit en Remco mopperde over zijn cijfertjespuzzel. Na ruim een half uur gingen we weer op weg. We hadden Spectaculair Noorwegen nu wel achter ons gelaten, maar de bossen met hier en daar een leuk dorpje waren ook okee. We lunchten om half drie langs de Tyrifjord (stiekem gewoon een binnenmeer, vroeger misschien wel een echte fjord) en rondden de zuidkant van dit meer. Langs de oostkant zagen we op de kaart twee campings en omdat die én dicht bij Oslo én pittoresk gelegen leken, besloten we daar ons geluk te gaan beproeven. De eerste camping die we aandeden was die in Nes (of Næss), maar dat bleek een seizoenskampeerdersparadijs te zijn. We reden door naar Utvika, waar de camping er een stuk uitnodigender uitzag. We boekten voor twee nachten en zetten voor het eerst sinds tijden de tent weer eens droog op. Dit had tot gevolg dat-ie beter stond dan ooit tevoren... we hadden blijkbaar de wet practice nodig! Nadat de tent stond, dronken we eerst wat Fanta en daarna kookten we een heerlijk pastamaaltje,waar ík zelfs twee keer van opschepte! We moesten trouwens wel de tent dichthouden, want het terrein was vergeven van de muggen. Iek. Na het eten wasten we af, nog een heel gedoe want er was geen warm water, dus we moesten zelf het keteltje opzetten. Daarna dronken we koffie tijdens onze kruisrummikubcompetitie. Om elf uur tjekten we nog even de fraaie (zij het neppe) zonsondergang en daarna gingen we slapen. 
|