|
ZONDAG 23 JUNI 2002
Helaas had het 's nachts geregend en heel hard geonweerd, maar gelukkig scheen 's ochtends de zon, zodat alles toch nog droog werd ingepakt. We hadden geen haast, maar moesten slechts de grote donkere wolken voor zijn. Dat lukte en om half één vertrokken we naar de eerstvolgende P, tien kilometer verderop. Het begon te regenen en heel hard te onweren, dus gingen we in de auto koffie drinken en lezen. Ik las daar mijn boek uit en Leonie het hare bijna. Iets na drieën vertrokken we en stopten bij de Gatekjøkken, waar we op dag 1 in Noorwegen zulke lekkere hamburgers hadden gegeten. Nu waren ze ook niet te versmaden, alleen ging de bestelling wat minder soepel (het Engels van het vandaag aanwezige personeel was wat minder). Met gevulde magen reden we vrij gemakkelijk naar Oslo, waar we al om half vijf bij de boot waren. We zetten de auto neer en om vijf uur konden we inchecken. Leonie las haar boek uit en ik begon met een nieuwe. De geplande avondhap (klaargemaakte boterhammetjes) lieten we zitten (we voelden onze hamburgers nog zitten) en met wat vertraging (iets over half acht) gingen we de boot op. Het was alweer de Stena Saga! Een paar vage Noren waren de handrem vergeten en bij het starten ging de auto achteruit op een Deen, maar verder geen schade. Bij de auto achter ons kon de vader zijn dochters nauwelijks in toom houden en prompt ging de toeter recht in Leonies oren... Iek! Dat was schrikken! Om acht uur vertrokken we, nadat we onze spulletjes in de vier(!)persoons-hut hadden gelegd. Het zicht in Oslofjorden was boeiend, met de wolkenpartijen, zonnestralen en vreugdevuren vanwege het midzomernachtsfeesten. We relaxten de rest van de avond op de gebruikelijke wijze (lezen, puzzelen en kruisrummikub) en probeerden rond half twaalf de bedden uit voor de broodnodige slaapuurtjes! |