DINSDAG 24 SEPTEMBER 2002

Vanmorgen sliepen we uit; dat betekende dat we rond negen uur op waren. Na het ontbijt van heerlijke toast met zoute boter liepen we eens naar boven via de weg naar Borve (en verder). Vanaf een heuveltop daar hadden we een mooi uitzicht over Tarbert.

Hoofdstraat van Tarbert


Lekker zonnetje erbij...

De ferry uit Uig (Skye) kwam net aan, erg leuk. De boot werd ingehaald door iemand met een doedelzak en op onze heuveltop stond een man met een enorme camera. Was er soms iets aan de hand? Met een tussenstop in Rockview liepen we naar het busparkeerterrein en onderweg ontdekten we wat er aan de hand was: op de boot zat een groep mensen met ontzettend oude autootjes! Het zag er erg leuk uit en heel Tarbert was uitgelopen om de stoet te bekijken. Zelfs de Stornoway Gazette had een verslaggever en een fotograaf gestuurd!
Rond twaalf uur stonden we klaar voor de bus naar Hushinish. Het bleek een klein postbusje te zijn, in tegenstelling tot de touringcars die we tot nu toe gehad hadden. We vroegen om een retourtje en werden vreemd aangekeken. Nouja. We beleefden weer een enerverende rit. De chauffeur maakte een tussenstop bij het tankstation om een stapel kranten op te halen, die hij hier en daar bij wat huizen afleverde. Daar tussendoor scheurde hij over éénbaansweggetjes met slecht asfalt zodat onze tanden rammelden. De omgeving was zoals gewoonlijk weer erg mooi. We kwamen langs het lieve kasteeltje van Amhuinnsuidhe, waar we helaas alleen een krant brachten alvorens verder te racen. Nog een stuk verder kwamen we bij Hushinish en de chauffeur meldde dit met een blik die eigenlijk zei: "Weten jullie dit wel zeker?" Hushinish bestond dan ook uit drie boerderijen... wij wisten het echter zeker en stapten uit. Direct onder de bus (die op een hooggelegen weg stond) was weer zo'n typisch Hebridenstrandje en dus daalden we af.

Hoogstaand openbaar vervoer


Vanaf het strandje

We liepen een eindje langs het water, dronken zittend op een steen wat Multivit en besloten een berg te gaan beklimmen. Nadat we de aanwezige kippenkolonie afgeschud hadden, liepen we een zijpaadje van de "hoofdweg" in. We kwamen niet veel later bij de andere kant van de peninsula, van waaraf we een overdonderend uitzicht hadden op een maagdelijk strandje, blauw water, wat huisjes en heel hoge bergen. Wow.

Waanzinnige uitzichten

Vervolgens beklommen we nog wat bergen, wat steevast mooie uitzichten opleverde, en rond drie uur keerden we terug naar het strand. Daar lagen we wat in een duinpan, lezend, zonnend, schoppend (om de kipjes van ons af te houden).

Stil dames (en heer), Cynthia vertelt...

Om half vijf kwam het busje weer aan en we gingen op de achterste band zitten. FOUT! Bij iedere hobbel kwamen we los van de bank... hilarisch! Een rammelende rit later kwamen we weer bij het Bunkhouse, waar we maar weer eens thee dronken. Daarna gingen we uit eten bij de Harris Inn: een lekkere cheeseburger met salade en hete frieten. Lekker! Intussen begon Manchester United aan de Champions League poulewedstrijd tegen Bayern Leverkusen en we keken naar de tv in de bar. Toen we echt uitgegeten waren liepen we terug naar het Bunkhouse, waar we de rest van de wedstrijd keken (samen met een Brit die dacht dat we Duits waren; toen Van Nistelrooy voor de tweede keer scoorde zei hij: "That's bad for you, isn't it?" Wij dachten van niet. Na nog een kopje thee en de nabeschouwing met Des en Ally gingen we naar bed.



vorige | volgende | scotland 2002 index | huize mika home