|
DINSDAG 16 SEPTEMBER 2003
Toen wij gisteravond onze tanden gingen poetsen, renden er zowaar enkele hertjes over het veld! Althans, wij denken dat het hertjes waren omdat we hoefslagen hoorden, want veel meer dan een voorbijrennend oogje zagen we niet in het licht van de zaklamp... 's Ochtends stonden we op tijd op en na het ontbijt vertrokken we naar Exeter. We zetten de auto bij Park & Ride nummer 5 (Matford Road) neer en per bus werden we keurig in het stadscentrum gedropt. Allereerst kwamen we langs de kathedraal, maar die sloegen we nog even over - we wilden eerst de Tourist Information vinden. Dat bleek behoorlijk ingewikkeld omdat op strategische plekken (zoals kruisingen) bordjes ontbraken, maar we vonden uiteindelijk het juiste gebouw. We kochten een Jarrold Guide (bij gebrek aan Pitkin) en zagen dat ook hier een stadswandeling in stond. We bevonden ons vlakbij het startpunt, dus daar liepen we heen.
  Na een eindje wandelen kwamen we bij de ruïnes van St. Catherine's Almshouses, vernietigd tijdens de Blitz in 1942.  Daarna kwamen we weer bij de kathedraal, waar Remco zijn broodnodige kopje koffie dronk en we even van de zon genoten naast het imposante bouwwerk.   Daarna liepen we naar de River Exe via Colleton Crescent (mooie Georgiaanse huizen!). Aan de Quay aten wij de eerder gekochte lunch en keken naar de bedrijvigheid aan het water. De winkeltjes in de stadsmuur deden wat aan de Utrechtse werven én aan Camden Market denken, terwijl de pakhuizen op het Amsterdamse Prinseneiland hadden kunnen staan.  Na de lunch liepen we verder langs de rivier tot we bij de oude Middeleeuwse brug kwamen.  We bekeken vervolgens Tudor House, The House That Moved...  ...Stepcote Hill (een zeer steil en smal straatje, maar vroeger wel de hoofdroute!)...  ...tot we weer op de stadsmuur uitkwamen. We hadden inmiddels allebei een beetje last van de zon en besloten er een eind aan te gaan breien. We liepen terug naar South Street, bekeken nog één keer de kathedraal (nu met de zon aan de juiste kant) en stapten weer in de bus.  Weer terug bij de auto besloten we niet direct terug te keren naar de tent, maar een ommetje te maken via Fingle Bridge. We kwamen nu bij daglicht door Drewsteignton en maakten meteen wat foto's van het allerschattigste dorpje.  Bij Fingle Bridge bekeken we de brug even (zeer smal!) en daarna reden we wel terug naar de tent.  Na koken, afwassen, lezen en rummikubben (eindelijk weer eens een overwinning voor Leonie!) gingen we naar bed, ditmaal zonder hertenspotting. |
