|
WOENSDAG 17 SEPTEMBER 2003
Toen we wakker werden, was buiten alles wit. Nee, het had niet gesneeuwd, maar een wollige mistdeken was neergedaald in de vallei. Langzaam haalden we de tent leeg, maar toen we daarmee klaar waren, was de tent nog lang niet droog. Remco ging de elementjes halen en hij betaalde meteen. Hij vernam van de campingbaas Joe dat de 'verplichte vertrektijd' van elf uur niet zo strikt genomen hoefde te worden, dus we wachtten met een boek in de hand rustig tot de tent droog was.  Tegen enen was het zo ver en we pakten de tent in. We reden Dartmoor voor de laatste keer in en zochten een plekje tussen de pluizige koeien, de Becky Falls (£ 5.30 p.p.!) zwaar negerend.  Daar bleven we tot drie uur, waarna we in één keer doorreden naar Blandford St. Mary. Remco had met zijn aldaar wonende achternichtje Jacqueline afgesproken dat we rond half zeven zouden arriveren, maar omdat er langs de route nergens meer een leuke parkeerplaats was, kwamen we al tegen vijven aan. Er was nog niemand thuis, dus parkeerden we de auto in de wijk en pakten de boeken weer. We lazen anderhalf uur en Remco kreeg daarin zijn Joe Jacksonboek (Engels!) uit! Om half zeven reden we naar 13 Folly Lane, maar er bleek nog steeds niemand thuis. We wachtten even af en tegen zevenen kwam Jacqueline aan. Ze had drie uur gedaan over het stuk Southampton-Blandford en was niet blij. We gingen naar binnen en bewonderden het huis. Na een drankje reden we naar Bryanston School waar haar vriend Julian werkt. Het bleek een imposant landgoed te zijn met een enorm landhuis als hoofdgebouw.  Na een kort bezoekje aan Julian (die nog aan het werk was) deden we boodschappen bij Tesco en daarna haalden we Sjinees. Eenmaal thuis smikkelden we dat weg (jammie!) en toen Julian thuiskwam leuterden we nog even alvorens het bed in te duiken. Het was half twaalf... |