DONDERDAG 18 SEPTEMBER 2003

Nadat we om half acht wakker werden, namen we een douche en een ontbijt van het huis en trokken om 10.00 de deur achter ons dicht. Aangezien J&J al lang en breed aan het werk waren, lieten we de sleutel in een envelop achter op de deurmat. We shopten nog onze laatste boodschapjes bij de Tesco en gingen op weg. Voorbij Ringwood gingen we New Forest in. Via Burley (Street) kwamen we op een weggetje waar genoeg parkeerterreinen waren... bij eentje dronken wij koffie, bij de laatste spotten we pony's die nog even op de foto moesten.

new forest pony's

Via het pittoreske Lyndhurst kwamen we op de M27, waar we meters konden maken. Via Southampton en Portsmouth (Joe Jacksons geboorteplaats) kwamen we op de A27, waar we via Chichester, Worthing en Brighton bij een P vlakbij Lewes halt hielden voor de lunch. De auto's stoven voorbij, maar achter de berm konden we met onze stoeltjes nog een relatief rustige lunch beleven. We gingen weer op weg en stopten iets verder bij de Long Man of Wilmington, die in een vergelijkbare hoedanigheid als de White Horses zichtbaar was. We sloegen bij Wilmington af en zagen nu wat een meer ideale lunchplek was geweest, maar ja, je kunt niet alles hebben. long man of wilmington

Dat laatste bleek ook in onze zoektocht naar een camping. We hadden onze ogen laten vallen op een camping bij Battle die we vanaf de weg van Hastings naar London moesten vinden. Het was druk op de weg geworden (reeds vier uur), we reden een driehoekje (vanaf de noordkant terug naar Battle en dan naar het oosten) en bij Sellescombe was geen Crazy Lane of iets van een campingaanduiding te vinden, kortom, de camping was onvindbaar. We reden door en zagen een paar kilometer verderop een bord met caravan en tent... hoera (!)... dachten we, want bij aankomst bleek het een immens grote, zeer onaantrekkelijke bouwvallige caravanverzamelplaats cq. woonwagenkamp te zijn, waar we op z'n zachtst gezegd niet blij van werden. Moest dit onze laatste camping worden? Nee!!!
We stapten in de auto en reden door via Tenterden (het werd nog steeds drukker op de weg) naar het Woodlands Park vlak voor Biddenden waar Leonie elf jaar geleden al eens met slecht weer was geweest. Nu was het gelukkig weer opgeklaard (wolkendek verdwenen!), maar de receptie was net vijf minuten dicht (open tot 5.30 p.m.). We zochten een plekje, zetten de tent op, gingen koken en eten om tegen achten in de schemer het restant van onze spullen de tent in te manoeuvreren. Het licht ging aan en wij gingen (zonder koffie) aan de borrel en de gebruikelijke lees-, schrijf- en puzzelbezigheden (deze keer geen kruisrummikub)...



vorige | volgende | uk 2003 index | huize mika home