VRIJDAG 25 JUNI 2004 (km. 8063)
We stonden weer om zeven uur op en na een douche liepen we naar de receptie, waar ontbijt in de vorm van pannenkoekjes werd geserveerd. We aten ieder drie van deze rakkers, heerlijk met echte maple syrup natuurlijk. Remco at er ook nog bacon bij. Voordat de pannenkoekjes naar buiten werden gebracht sloot Leonie vriendschap met een lieve zwarte poes, die gedurende het hele ontbijt spinnend op haar schoot bleef liggen.
Na de smakelijk hap dronken we nog een kop koffie bij de camper en daarna gingen we op pad. We parkeerden de camper weer bij het Community Centre en tjekten de internetcomputer in de bieb. Hoewel internetten hier volgens de Lonely Planet gratis zou zijn, bleek je er toch een biebpas voor nodig te hebben en dus liepen we naar de Tourist Info, waar volgens de campingbaas zeker internet was. Dat bleek te kloppen en een klein uurtje lang zaten we achter deze computer - mails schrijven, lezen, nieuws uit Nederland vergaren (Oranje door naar kwartfinales EK 2004, Leonie wint Regioplan voetbalpool, dat werk). Er bleek nog geen nieuw neefje of nichtje te zijn en na het sturen van de laatste berichtjes verlieten we het pand, nu gewapend met een - tinkeltinkel - berenbel!
 |
We namen nu de camper weer mee en reden naar de Revelstoke Dam . Daar werden we door de beveiliging aangehouden, moesten we paspoorten laten zien en zelfs de camper moest open, maar we werden ongevaarlijk geacht en mochten doorrijden. Op het parkeerterrein recht onder de dam, een imposant bouwwerk, dronken we nog even een kopje koffie en daarna lieten we alles (ook fototoestellen en portemonnees) in de auto achter, ook weer vanwege 911, om het visitor centre te bezoeken. Binnen kregen we een 'wand', zo'n stok met microfoon/luidsprekertje erin, en we mochten rondkijken. Leonie had het vrij snel gezien, veel cijfers en bouwverhalen. Remco vond het interessanter. Om één uur mochten we met een gids naar boven om het stuwmeer aan de andere kant te bekijken. Poeh, hoog! Toen we weer beneden en bij de camper waren, besloten we meteen maar te lunchen en Leonie bakte wat eieren.
|
Daarna gingen we weer op weg. We reden naar weg 1 en nu sloegen we af bij de Meadows in the Sky Parkway die ons rechtstreeks het Mount Revelstoke National Park in leidde. Bij een hokje op de weg dienden we toegangspassen te kopen en we kochten meteen een annual pass, omdat we meerdere National Parks zouden gaan bezoeken was dat voordeliger dan steeds losse passen kopen. We reden verder over de prachtige weg door de Selkirk Mountains en Leonie keek ingespannen naar de begroeiing langs de weg - het werd nu toch tijd voor wat wildlife, want die grondeekhoorns van de camping waren het toch niet helemaal... helaas zagen we geen noemenswaardige beesten en zo kwamen we bij de wegafzetting - verder dan vier kilometer van de top van Mount Revelstoke mochten we niet komen met de auto. We trokken bergschoenen aan (hoewel Leonie dat niet direct nodig leek, de weg was gewoon geasfalteerd) en gingen op weg. We liepen wat haarspelden en kwamen na een half uur lopen op de officiële parkeerplaats voor de top... en nú snapten we waarom de weg gesloten was! De halve parkeerplaats was bedekt met een dik pak sneeuw!We ploegden erdoor en bekeken eerst Balsam Lake, een rustiek meertje met ijs en met sneeuwbedekte oevers. Zeer fraai.
Inmiddels was Leonie blij dat ze niet haar Teva's aangehouden had, brrrr.
We namen de weg naar de top, half asfalt, half sneeuw. We kwamen bij de oude Fire Tower op de summit en werden beloond met prachtige uitzichten op de bergen rondom.
Na het schieten van wat plaatjes daalden we weer af en na een half uur waren we weer terug bij de auto. Zonder gas te geven (okee, weinig dan) bereikten we de ingang naar het park en via Highway 1 waren we al snel weer op de camping. Daar kookten we een lekker maaltje en na de gebruikelijke avonddingen (lezen, schrijven, Rummikubben) gingen we vroeg naar bed.
vorige |
volgende |
canada 2004 index | huize mika home
|