|
VRIJDAG 9 JULI 2004 (km. 10507)
Natuurlijk ging de wekker weer om kwart over zes en na het gebruikelijke ochtendprogramma reden we om vijf voor acht weg van de laatste KOA deze vakantie. De reis verliep voorspoedig en iets na half negen kwamen we aan in Schwartz Bay vanwaar de veerboot ons terug zou brengen naar het vasteland. We reden naar het loket, waar Remco de auto iets te ver naar links stilzette waardoor we het uitstekende dak van het gebouwtje raakten. Een klein stukje naar rechts en het gevaar was geweken. We kochten weer een duur kaartje en iets later mochten we aan boord. Het was niet zulk best weer, dus keken we maar heel even naar buiten en daarna zochten we binnen een plekje om te lezen. Bij de kiosk kocht Remco nog een Sport Illustrated waarin we lazen dat het verrassend genoeg Griekenland was dat het EK voetbal gewonnen had! Anderhalf uur verder mochten we weer naar de camper en nadat iedereen van boord gereden was, mochten ook wij de boot af. We namen weg 17 naar het noorden, gingen met een tunnel onder Fraser River door met weg 99 en namen de afslag naar Knight Street. We kwamen bij 12th Avenue, die overging in Grandview Highway, die weer overging in Hwy 1. Bij afslag 37 verlieten we deze bekende weg en vonden zonder problemen Burnaby Cariboo RV Park. Rond twaalf uur tjekten we in en kregen plaats 183 toegewezen door een mevrouw die zowaar Nederlands sprak (wel met een dik accent, maar dat maakte niet uit). We installeerden ons weer en begonnen de tassen in te pakken. Daarna lunchten we en vervolgens wasten we de camper een beetje.
Bij Columbia Street sloegen we rechtsaf en zo kwamen we in China Town terecht. Echt alles was Chinees daar, tot de straatnaambordjes toe. We keken iets langer rond in het Dr. Sun Yat Sen Park, waar wat Chinese bouwsels stonden. Best leuk!   Daarna liepen we langs de twee grote stadions (Ahoy en De Kuip) naar Yaletown, het hippe deel van de stad.  Oude pakhuizen zijn nu woningen en de stoep is aan een kant hoog en breed (de vroegere laad- en loszones) waar nu allemaal cafeetjes en restaurants zitten. Het zag er allemaal leuk en gezellig uit.  Nu namen we de Nelson Street, sloegen rechtsaf bij Burrard Street en kwamen zo op Robson Street, de winkelstraat (een soort Oxford Street in London). We vonden een vaag (en heel goedkoop) internetcafé en stuurden de laatste berichtjes naar huis. We liepen naar het einde van de straat en keken bij de Lost Lagoon in Stanley Park. We hadden nu echter wel trek en besloten het park het park te laten en terug te keren naar Robson Street. Helaas was de Dutch Pannekoek (tsk) alleen 's ochtends en 's middags open, zodat we bij een vage Griekse Italiaan terecht kwamen.We kozen allebei voor een pizza met kip, kaas, ui en spinazie (mmm), Leonie een van 10" en Remco natuurlijk de 12" (er was zelfs nog een 14"!). Remco had zo'n honger, dat hij bij het snijden van de pizza finaal het lemmet van zijn mes afbrak, dat vervolgens door de zaak vloog, om te landen onder een stoel een stuk verderop... tot grote hilariteit van ons, het personeel en de overige eters. Remco kreeg een nieuw mes en verder gebeurde er weinig meer, behalve dat opnieuw een serveerster haar verbazing uitsprak over het feit dat Remco de hele pizza opat. Na het eten liepen we naar het Skytrain station op Burrard Street en na opnieuw een overstap op Broadway/Commercial Drive kwamen we rond negen uur aan op Production Way. We liepen het laatste stuk terug naar de camping, wat iets langer duurde dan de heenweg omdat er een trein langskwam. Helaas was het weer een kilometerslange goederentrein en stonden we zeker vijf minuten te wachten... Eenmaal 'thuis' Rummikubden we nog even en toen was het alweer bedtijd! |
