WOENSDAG 29 JUNI 2005
Nadat we ettelijke keren wakker waren geweest 's nachts (Remco om te plassen, ik omdat ik het verschrikkelijk koud had) stonden we rond half acht op. We pakten de tent in en reden om tien uur weg van de camping. Helaas was de weersvoorspelling íets te optimistisch - hoewel het droog was, hing er wel een groot grijs wolkendek boven ons. We reden weer over de E6 langs Ran Elva, een rivier met mooie stroomversnellingen.
Na deze frisse route daalden we af richting Saltdalsfjorden. Voordat we die echter bereikten, sloegen we van de E6 af, weg 812 op. Dat bleek een prachtige route, eerst over een bijzondere fjell (met meertjes en berkjes en huisjes) en toen langs de Misværfjord. Vlakbij de grote brug over die fjord lunchten we bij een tafeltje-bankje. In de verte zagen we de blauwe lucht en na de lunch gingen we daarnaar op weg. Niet veel later bereikten we de bruggen over de Skjerstadfjord. Daar vonden we Saltstraumen, een nauwe zeestraat waar al het water van de fjord doorheen moet naar zee (bij eb) en omgekeerd (vloed). We keken eerst even bij de camping die er vlak naast lag, maar die bleek vol te staan met seizoenskampeerders. Help. We reden terug, naar een eerder gespot campingbordje, maar de camping die daarbij hoorde was zo mogelijk nog erger. We reden weer terug naar Saltstraumen, waar we de auto op de P neerzetten en naar het water liepen. Ondanks het feit dat het grootste spektakel al geweest was, zag het er nog steeds indrukwekkend uit.
Er stonden ook veel vissers op de rotsen, die de ene vis na de andere binnenhaalden (en soms ter plekke ontdeden van ingewanden en kop, lekkerrrr). Hierna hadden we honger (...) en we aten fijne pastaprut. Na lezen, koffie, douche en kruisrummikub zocht ik het bed op, terwijl Remco opbleef om zich te verbazen over de middernachtszon die nu duidelijk scheen. Rond middernacht zocht ook hij het bed op. |