|
ZATERDAG 2 JULI 2005
Om half acht stonden we op en na het ontbijt en het inpakken van de tent reden we rond tien uur weg van de Mooiste Camping Ever. Eerst reden we weer naar Ramberg om de weekendboodschappen bij de ICA te halen. Daarna reden we verder over de E10 en na iedere bocht was er weer een nieuw mooi uitzicht. We reden langs het stadje Leknes (waar ze zowaar een soort flats hadden!). We reden verder door een gebied met talloze meertjes, bergen en fjorden.  Bij het dorpje Kleppstad gingen we weer over een bijzondere brug (daar hebben Lofoten er veel van) en aan de overkant (bij Kleppstad) vonden we een parkeerplaats met tafeltjes en bankjes. Daar dronken we koffie in het zonnetje (het was alweer iets warmer dan gisteren).  Na de koffie reden we door naar Svolvær, de grootste 'stad' op Lofoten. Daar keken we even rond.  Veel hotels, maar wel in mooie panden, en een jachthaven, met veel pleziervaart. Het kerkje was wel zeer pittoresk, maar verder vonden we het stadje niet echt bijzonder.  Nu reden we verder naar Foskebøl, waar we een veerpont wilden nemen naar Melbu. We verlieten met pijn in ons hart de prachtige Lofoten.  We bleken precies op tijd te zijn voor de pont, we stonden nauwelijks in de rij of we mochten de boot al op. In een half uurtje voeren we naar de overkant. We wilden nog even wat kilometers maken en reden via Stokmarknes naar Sortland (lange weg langs fjord met besneeuwde bergtoppen aan de overkant... mooi) en toen verder met de E10 richting Lødingen. We reden een camping aan de kop van de Gullesfjord voorbij, zagen het begin van de aanleg van de Lofast weg (rechtstreekse verbinding over land met Lofoten), nu nog niet meer dan een zandpad, en namen een kijkje bij Kåringen Turistsenter. Dat bleek echter een gruwelijke camping - een grote troep, volledig bezet door seizoenskampeerders die is ons allemaal in de gaten hielden toen we even over het terrein liepen. Snel lichtten we onze hielen en reden spoorslags terug naar de Gullesfjord. Die camping beviel ons beter (gratis douches!) en hoewel ook hier veel seizoenskampeerders stonden, waren de tentplaatsen enigszins afgelegen op een stukje gras bij een riviertje. Daar zetten we de tent op en Remco ontdekte als eerste de overheersende levensvorm in dit stukje Noorwegen - De Steekvlieg. Een grote steekvlieg stak Remco gemeen in zijn voet en de maatregel - sokken aan - bood geen soelaas. De etters staken er gewoon doorheen! Ik had wel de juiste oplossing gevonden - in de tent blijven - maar gezien de temperatuur was dat ook niet alles. Snel maakten we het opzetwerk af en ik zette me aan het pannenkoeken bakken. Na een uur waren ze klaar en binnen een kwartier waren ze op. Na de afwas waagden we ons weer eens buiten. De steekvliegen waren nu naar bed, maar de muggen werden helaas net wakker. Verslagen gingen we binnen Rummikubben en tegen elven, na ook nog een heerlijke douche, gingen we naar bed. |