|
DONDERDAG 22 JUNI 2006 (door Leonie)
Om negen uur waren we klaar om te beginnen aan de Ring of Kerry. Via de N71 reden we naar Killarney. Bij een van de eerste zijwegen zagen we de twee fietsers net de weg bereiken. Remco toeterde en Herman stak, zonder om te kijken, meteen zijn hand op. Toen hij vervolgens zag dat wij het waren, zwaaide hij nóg maar een keer ;-) We reden nu weer door Killarney National Park en ditmaal was het weer stukken beter, dus bij Ladies' View hadden we ook echt een uitzicht. 
In Killarney bogen we af naar het westen. We zochten een plekje om koffie te drinken, maar zoals gewoonlijk waren parkeerplaatsen langs de weg dun gezaaid. We besloten even af te buigen naar een meertje, Lough Caragh. Daar zetten we de auto uiteindelijk maar in een oprit tussen wat struiken, waar we in ieder geval in alle rust onze koffie konden slobberen. We kregen nog gezelschap van een vliegenvanger ook, reuze gezellig. Nu reden we weer terug naar de Ring. We reden langs de noordkant van het schiereiland Iveragh tot we bij Cahersiveen kwamen. Daar sloegen we af, langs de Barracks (een soort minikasteeltje, ooit van de politie, nu een museum) tot we bij twee stenen ring forts kwamen. We liepen eerst naar de grootste van de twee, Cahergall. Het bleek een zeer indrukwekkend bouwwerk, met hoge stenen muren waar je via trappetjes bovenop kon komen. Binnenin waren nog de overblijfselen van een woonhuis te vinden. 
Nadat we alle hoekjes en gaatjes hadden gezien, liepen we naar het andere fort (Leacanabuaile). Deze was wat kleiner (lager vooral), maar van binnen waren er meer overblijfselen. Er was zelfs een onderaardse gang (waar je alleen je hoofd in kon steken). 
Weer bij de auto dronken we de laatste restjes koffie op en we reden weer terug naar de Ringweg. Die weg leverde ons mooie uitzichten op over de Atlantische Oceaan en Valentia Island. We klommen helemaal naar het westelijkste puntje, waar we kilometers ver konden kijken in alle richtingen. Daar aten we lunch. 
Daarna daalden we weer af en tuften we langs de zuidzijde van de peninsula terug naar de camping. Daar aten we een appeltje, om vervolgens weer in de auto te stappen en naar Kenmare te rijden. Daar gingen we de Horseshoe binnen, waar we een prima maaltijd aten terwijl de maitre d' steeds langskwam om te informeren of alles nog steeds 'perfect' was... arf. Na het eten reden we terug naar de tent. We gingen weer naar de tv-room, waar we met Herman en Wilma en twee Britten eerst naar Brazilië-Japan keken totdat duidelijk werd dat Australië-Kroatië veel spannender was. Wij Nederlanders moedigden Guus H. natuurlijk hard aan en dat werkte, Australië ging door naar de laatste zestien. Daarna kletsten we nog een tijd met Wilma en Herman tot het echt tijd werd om te gaan slapen. |