|
ZONDAG 24 JUNI 2007 (KM. 20.497)
Vanmorgen werden we wakker met regen op het tentdak. Het duurde daardoor nog even voordat we de moed hadden verzameld om op te staan. Na het ontbijt smeerden we broodjes voor de lunch en tegen tienen reden we van de camping. Ons eerste doel was Ben Nevis. We reden dus naar Fort William en daar namen we de zijweg door Glen Nevis. Bij het Glen Nevis Visitor Centre parkeerden we de auto en we bekeken het gebouwtje even van binnen. Weinig spannends te beleven en we wierpen nog maar eens een blik op de berg buiten. Veel verder dan een paar honderd meter konden we echter niet kijken, want een enorme wolk was neergedaald op Ben Nevis. We stapten dus van het beklimmingsplan af en reden iets verder Glen Nevis in. Daar vonden we de 'lower falls' en een parkeerplaats, waar we de eerder geprepareerde koffie opslurpten (nouja, Remco en Maarten, want ik was de suiker vergeten en koffie zonder suiker vind ik bah). Nu pakten we alle wandelspullen en we sloegen het pad langs de rivier in. Hoewel het nog steeds wat miezerig weer was, waren de uitzichten op de omliggende bergen prachtig.  Na een klein uurtje kwamen we op de asfaltweg uit die ook langs 'onze' parkeerplaats liep en iets verderop ontdekten we dat aan het einde van deze weg óók een parkeerplaats was... zucht. Vanaf dit punt gingen we echt de kloof van de rivier in. Af en toe was het wel uitkijken waar je je voeten neerzette – aan het begin van het 'pad' werd ook al gewaarschuwd dat hier fatale ongelukken hebben plaatsgevonden – maar over het algemeen was het goed te doen. 
Na ongeveer drie kwartier kwamen we in de Steall Meadows, een enorm wijde, groene vallei met een honderd meter hoge waterval vanaf een rotswand. Ongelofelijk mooi! Op het kiezelstrand langs de rivier aten we onze lunch, terwijl er weer een vinkje kwam kijken of er nog iets te snaaien viel. 
Na de lunch liepen we terug naar de auto. We reden nog even naar Banavie, waar Neptune's Staircase was. Dit is een complex van acht sluizen in het Caledonian Canal en best leuk om even rond te lopen. 
Nu waren we al het geloop wel wat zat en we zetten koers naar de tent. We maakten nog een ommetje door ten noorden van Loch Leven langs te rijden – een mooie route met weinig ander verkeer. Eenmaal bij de tent dronken we een borrel en daarna bakte ik pannenkoeken volgens het aloude vakantieprincipe: een uur bakken, in tien minuten op... Het dagelijkse potje rummikub leverde weer een primeur: de eerste '3' (0-3-0 L-R-M) en Maarten die met alle steentjes op zijn plankje bleef zitten in het laatste potje. Enfin, na wat lezen en puzzelen was de dag zo voorbij. |