|
MAANDAG 25 JUNI 2007 (KM. 20.594)
Toen ik vanmorgen als eerste mijn neus buiten de tent stak, zag ik zowaar enige plekjes blauwe lucht! Na het ontbijt, het smeren der broodjes en het zetten der koffie vertrokken we met de auto richting Glen Coe. Op de A82 door de Glen zagen we het ene prachtige vergezicht na het andere en de zon liet zich nog steeds af en toe zien, wat het extra mooi maakte.  
Bij de parkeerplaats van Allt na Reigh (een naam die we alleen in de Lonely Planet vonden – we wisten dat het de juiste P was doordat-ie zes mijl ten oosten van het dorp Glencoe lag...) stopten we. Eerst dronken we natuurlijk koffie en iets na tienen vertrokken we voor onze 'hike' naar de Lost Valley, waar in vroeger tijden het gestolen vee van andere clans werd verstopt. Het was een hele tocht en we liepen (eh, klommen) ook nog verkeerd omdat we gokten dat we de woeste beek niet over moesten steken. Dat moest dus wel, maar we haalden het met droge voeten. Om kwart voor twaalf werden onze inspanningen beloond en vonden we de vallei: een 800 meter lange vlakte tot aan de volgende bergwand. Links en rechts van ons torenden twee van de Three Sisters boven ons uit. Het was behoorlijk indrukwekkend. 
 Hoewel er nu geen gestolen vee stond (hoe kregen ze die beesten trouwens omhoog?), was er wel wat wildlife. Zo schoot er voor mijn voeten een kneuterig muisje weg en kwam al snel een vinkenpaartje tjekken of er nog iets te eten viel. Het wordt al bijna gewoonte... 
Na een tijdje rondgekeken te hebben, aanvaardden we de terugtocht. We kwamen nu vrij veel tegenliggers tegen en waren blij dat we zo vroeg vertrokken waren. Het dalen ging ook vandaag weer sneller dan het klimmen en rond kwart voor één kregen we de auto weer in het vizier. We besloten tot een lunchpauze. Maarten verzorgde vandaag de pauzeact door zijn brood van de berg te werpen. Wonderbaarlijk genoeg bleef zijn brood ongedeerd, op enige aangeplakte zandkorrels na. Toen we uitgelachen en -gegeten waren, daalden we het laatste stukje tot de auto en we reden naar de tent. Daar laadden we de koelbox in de auto en we vertrokken naar Fort William. Bij de grote Morrisons deden we de boodschappen, waarna we nog even heen en weer liepen op de High Street, een leuk, Brits straatje. 
Daarna keerden we terug naar de tent en omdat het inmiddels erg opgeklaard was (sterker nog: stralend blauwe lucht boven Glencoe) zaten we enige tijd heerlijk buiten. Op een gegeven moment ging de wind toch te hard (en te koud) waaien en verkasten we naar binnen. Na het eten en de afwas deden we natuurlijk rummikub (1-2-1 L-R-M) en bla. |