|
DONDERDAG 6 MAART 2008
Noch onze lampjes, noch onze koelkast werkte deze morgen en gewapend met ons camperhandboek togen we naar de receptie, waar we al onze overredingskracht moesten aanspreken om de dame aldaar zo ver te krijgen Apollo te bellen, wat ze uiteindelijk deed maar na vijf minuten in de wacht opgaf omdat ze Kevin, de eigenaar van het park, spotte. Hij liep met ons mee en controleerde alles wat wij ook al hadden gecontroleerd. We besloten de 'red key' eens om te zetten en een half uurtje te wachten. Geen effect. Ten einde raad belde ik Apollo zelf maar en kreeg direct Abby aan de lijn, die gericht doorvroeg en toen een garage in Whangarei belde. Daar konden we meteen terecht en opgelucht vertrokken we. Bij Snow Brothers lieten we Campie achter: "Dat gaat wel vier uur duren, maak een flinke wandeling ofzo." We wandelden direct naar Café Caffeine, want dat was precies wat we nodig hadden. Daar nam ik een latte en Remco zulke sterke koffie dat hij er heet water bij moest doen, iek! Na deze heerlijke koffie wandelden we naar de 'fernery', waar we tachtig (van de 312 ofzo) varensoorten van Nieuw-Zeeland bewonderden. We deden vervolgens een rondje park en een rondje winkels. Bij Musicor kochten we de nieuwste cd van The Brunettes (we willen toch íets te luisteren hebben) en legden de aardige jongen achter de toonbank het verschil tussen The Netherlands en Holland uit. Hij was blij vandaag weer iets geleerd te hebben. We zochten opnieuw het park op en vonden een bankje waar we fijn een stukje konden lezen. Onze rust werd wreed verstoord door een grasmaaimeneer en we verkasten. Rond twee uur lunchten we bij BOB, waar het bedienend meisje ooit in Amsterdam bleek te zijn geweest... op Koninginnedag! Ze vond het... eh... nogal erg. Wij besloten eens te aan kijken hoe het met Campie was en vonden hem in de garage, waar David ons vertelde dat de accu inderdaad stuk was en dat ze hem vervangen hadden. Om drie uur konden we dan eindelijk op weg met een vrolijk snorrende koelkast. Dat geluid hadden we nog niet eerder gehoord! Met The Brunettes in de speler reden we naar het noorden. Onderweg kwamen we een toilet van Hundertwasser tegen.  Gelukkig werden we niet aangereden door de volslagen debiel op de andere weghelft die fijn aan het slippen sloeg en bereikten we zonder kleerscheuren Opua, waar we de veerpont namen. Aan de overkant reden we het laatste stukje naar Russell en daar vonden we zonder problemen de camping. Alle plekken met stroom bleken al bezet, zodat we het een nachtje zonder deden. We boekten meteen een cruise voor de volgende dag en kookten een pastamaaltje. Na de afwas lazen we nog wat en toen was het alweer bedtijd. |