|
(LUIE) DONDERDAG 25 JUNI 2009 (72.974 km.)
We smeerden broodjes en gingen op pad. Eerst reden we naar het uiterste puntje van Lewis, The Butt of Lewis (arf!). Ons wandelingenboekje meldde een tocht van 6,5 kilometer daar en welgemoed gingen we op pad. Ineens kwamen we bij een beschutte baai met rotsen aan weerszijden en een klein zandstrandje. Ohh! Hier hadden Cynthia en ik ook gestaan! Dat was echter in september en dus zaten toen niet de rotsen vol met noordse stormvogels (fulmars). Ik leefde me uit met de telelens.  Daarna liepen we verder en om de volgende bocht... stond de vuurtoren die Cyn en ik destijds niet hadden gehaald wegens 'te ver'! Als we dit hadden geweten... zucht. 
De vuurtoren stond op rotskliffen met wederom veel broedende meeuwen en we bekeken het spektakel enige tijd. 
Vervolgens rondden we de Butt en na een fraaie kliffentocht kwamen we op Eòropaidh Beach, waar we onze lunch aten. 
Even later waren we weer bij de auto. We reden verder, langs de westkant van Lewis. Onderweg kwamen we een bruin bordje (= bezienswaardigheid) tegen met daarop 'Norse mill and kiln'. We parkeerden de auto en namen een kijkje. Het bleken twee gereconstrueerde vikinghuisjes, een daarvan een molen (de watervariant). Best aardig, maar met nét iets te veel steekvliegen (auw).  Bij het visitor centre van de Callanish Standing Stones zetten we de auto weer neer.  Ons wandelboekje leidde ons naar de twee 'satellite circles', die inderdaad ook best mooi waren. 
We moesten door wat weilanden met schaapjes, met af en toe een hek. Bij een van de hekken stond een lammetje gepanikeerd te kijken hoe wij naderden. "Ik moet vluchten!" dacht het en probeerde dwars door de spijlen te beuken. Dat lukte natuurlijk totaal niet, het schaapje was iets breder dan de tien centimeter tussenruimte van het metalen hek. Maarten bedacht een list en week af naar rechts. Schaapje keek even niet-begrijpend (de standaard schaapjesuitdrukking, eigenlijk) en rende toen heel hard naar links, lángs het hek. Maarten had zijn goede daad weer gedaan... Na de tweede satelliet gingen we naar de 'main site'. Men noemt het de grootste, mooiste en belangrijkste steencirkel na Stonehenge en hij is inderdaad zeer indrukwekkend. Én je mag er nog gewoon tussendoor lopen! We keken er een tijdje rond.  
 Toen reden we, met een tussenstop bij de Coop (geen krant) en Tesco (wel krant) terug naar de tent. De rest van de avond voerden we, op koken en afwassen na, weinig meer uit. |