|
ZATERDAG 3 JULI 2010 (km. onbekend, oei)
Tegen middernacht besloten de buurmeisjes (ongeveer vier jaar oud) toch maar eens te gaan slapen en konden wij ook eindelijk rustig pitten. Om acht uur stonden we op, zetten we koffie, smeerden we broodjes en maakten we dat we wegkwamen. We reden naar Hayfield en parkeerden de auto op een pay-en-display-parkeerterrein (samen met vijf anderen, verder zette iedereen z'n auto gewoon langs de weg). Nadat we de thermoskan koffie hadden leeggedronken, begonnen we aan de wandeling uit het 'Walks'-boekje dat ik gisteren had gekocht terwijl Remco voetbal keek. 
Eerst liepen we over een asfaltweg, maar even later schoten we een steil pad geplaveid met kinderkopjes op. Even later zagen we Kinder Reservoir liggen, nog gevuld met water maar zo te zien wel minder dan zou kunnen. 
We hielden het reservoir in zicht terwijl we via smalle paadjes steeds hoger klommen. Op de top konden we aan de ene kant het Kinder Scout plateau zien liggen, aan de andere kant Kinder Reservoir en in de verte Manchester. 
Even later staken we Kinder River over - zonder enig spoor van water, maar mét tientallen luid blatende schapen - en bij de volgende hoop stenen aten we onze lunch (uit de wind, want het waaide er zo hard dat het beleg tussen het brood uit dreigde te waaien).  Met volle maagjes klommen we tot het 'trig point', een soort stekeltje midden in een maanlandschap. 
Nu begon het grote afdalen en via de Edale Rocks kwamen we bij Edale Cross, een oud Keltisch kruis dat verdekt stond opgesteld tussen wat muurtjes. Vanaf nu was het eenvoudig: rechtdoor en naar beneden, en ruim vijf uur nadat we waren vertrokken, vonden we de auto weer terug. Op de terugweg naar de camping haalden we boodschappen bij Morrison's en de rest van de dag zaten we met de vermoeide pootjes omhoog. |