MAANDAG 30 JUNI 2014 (km. 85.324)

We sliepen een beetje uit, ontbeten rustig, dronken nog een kopje koffie en stapten toen in de auto (uurtje of tien). Na een half uurtje rijden met de Edinburgh A-Z in de hand arriveerden we in South Queensferry, precies tussen de twee grote bruggen over de Firth of Forth gelegen. Het bleek een allerschattigst dorpje.

south queensferry

Op Hawes Pier vonden we de
Forth Belle, die ons anderhalf uur lang rondvoer op de Forth. Zo zagen we de immense bruggen van dichtbij, legden we even aan bij Inchcolm Island, zagen we vele grey seals op rotsige eilandjes én boeien liggen en leerden we van alles over de activiteiten rond de Forth. Tevreden stapten we om kwart voor twaalf weer van boord.

drie bruggen

Bij een gezellige lunchroom aan de High Street aten we vervolgens lekkere burgers en gesterkt konden we door naar onze volgende activiteit: een beklimming van Arthur’s Seat, de oude (uitgedoofde…) vulkaan in Edinburghs stadscentrum. We reden daarvoor naar Duddingston, een dorpje in de stad, via de wegen langs de Forth. Leith wordt echt steeds leuker, zagen we onderweg. Iets voor een volgend bezoek dus. In Duddingston parkeerden we de auto en ondernamen we eerst een poging om Dr Neil’s Garden te vinden. Dat mislukte. De beklimming van Arthur’s Seat was gelukkig wel succesvol en we hadden Edinburgh weer even aan onze voeten.

uitzicht vanaf arthur's seat

Na de afdaling lazen we de beschrijving van Dr Neil’s Garden nog eens goed en nu snapten we het wel: we moesten brutaalweg door het grote hek van The Manse, een landhuis. Daar vonden we inderdaad bordjes die ons naar de tuin leidden. Onderweg troffen we een mevrouw die ons vertelde dat het zéér de moeite waard was. Het bleek inderdaad een fijne plek, vol bankjes en onverwachte paadjes en hoekjes. Een oase.

dr neil's garden

dr neil's garden

We kwamen er even tot onszelf en toen keerden we terug naar de auto.
We deden snel boodschappen bij een werkelijk ENORME Asda, die zo groot was dat we, toen we via de uitgang weer buiten kwamen, geen idee meer hadden waar we waren - en belangrijker: waar de auto stond. Gelukkig vonden we hem nog terug. Nu reden we, wederom gegidst door de A-Z, terug naar de tent, waar we meteen maar kookten. Na de afwas en het schrijven van 29 juni verdween Remco naar de tv-ruimte voor Duitsland-Algerije en las ik wat Guardians.




vorige | volgende | index | huize mika home