|
VRIJDAG 11 JULI 2014 (km. 86.436) (door Remco)
Na weer een standaardochtend (tot en met het eerste kopje koffie bij de tent, boterhammies klaarmaken voor onderweg) gingen we op pad voor de beklimming van Goatfell, de hoogste berg van Arran (2897ft/874m)! We gingen om 11.11 van start bij een P vlakbij de Arran Brewery onder de rook van Brodick Castle. Volgens het boekje moesten we bij de eerste zeven junctions goed opletten om niet verkeerd te gaan en dan zou het zich allemaal vanzelf wijzen. Zonder problemen vonden we het juiste pad naar Goatfell. 
Onderweg hadden we aanvankelijk last van steekvliegen, maar de Autanstick (die nog even rondvloog maar gelukkig gauw weer was gevonden) bood uitkomst. Het bleek een aardige klim en een lange weg, maar het was de moeite waard. Het weer klaarde ook steeds meer op en de uitzichten naar het oosten en zuiden bleken prachtig. We gingen even in de luwte lunchen, voordat we de laatste klim langs de richel naar de top namen. Het pad was rotsachtig, maar er bleek een al dan niet natuurlijke trapvorming te zijn, dus qua moeilijkheidsgraad was het te doen… het waren alleen de lengte en de klim die het toch vermoeiend maakten. Het uitzicht dat je had en het gevoel naar de top van de wereld te gaan, maakten alles meer dan goed. 
Rond half drie hadden we de top bereikt en konden ver kijken… naar het zuiden toe zagen we het vogeleiland, Kintyre, de eilanden Islay en Jura erachter… we zagen Skipness liggen, de ingang van Loch Fyne, Sound of Bute, Bute zelf, Ardrossan (aan de overkant in het oosten) en de veerboten die daar heen en weer gaan. Helaas konden we Lochranza en onze camping niet zien, want daarvoor stond een andere berg in de weg (Caistal Abhail, 40 meter lager). Verder hebben we daar ruim een half uur onze ogen de kost gegeven (en wat foto’s gemaakt). 
Om 15.10 zetten we de afdaling in en echte pauzes namen we niet meer… We moesten wel voorzichtig dalen, maar echte kracht kost dat nauwelijks. Binnen twee uur waren we bij de auto (17.07). We gingen even een ijsje bij de grote Coop in Brodick halen, voordat we teruggingen om uit eten te gaan. Het beoogde restaurant (Creepers) bleek wat prijzig, de bar/bistro bij de Brewery ging niet verder dan de lunchkaart, de Brodick Bar (waarheen we werden verwezen vanuit de bar/bistro) bleek duurder en ik vond het er niet zo gezellig uitzien, dus (optie 4) terug naar de P in Brodick, waar we de auto voor het Coop-ijsje hadden geparkeerd. Daar hadden we de bar/bistro Arran on a Plate gezien en het eten was er prima (en er was wifi… ‘delicious’)! Daarna gingen we terug naar de tent voor een bakkie koffie en lekker rust. |