|
MAANDAG 3 JULI 2006 (door Leonie)
Om tien over half acht ging onze gare wekker (hij stond op half acht) en om kwart over negen stonden we klaar voor de bus naar Dublin, samen met Ben en Merel. We lieten ons naar Parnell Place brengen, waar Ben en Merel afscheid van ons namen en meteen doorliepen naar Trinity College. Wij bekeken eerst O'Connell Street en het General Post Office, waar in 1916 de Proclamatie voorgelezen werd (Easter Rising). De kogelgaten zaten nog in de pilaren. 
Daarna liepen we door ietwat vervallen straten naar Custom House, een langgerekt gebouw langs de River Liffey. Vervolgens liepen we door naar Trinity College, de universiteit van Dublin. Er stonden wel wat aardige gebouwen, maar prachtig mooi vonden we het allemaal niet (misschien te verwend na Oxford en Cambridge). 
We liepen naar de hoofdingang en besloten de Guided Tour ná een kopje koffie te doen. In Grafton Street vonden we een vrij sjieke koffiebar en daar dronken we heerlijke koffie. Na de koffie liepen we terug naar de hoofdingang van Trinity College, waar we vijf minuten te laat waren voor de tour van half twaalf. Gelukkig konden we nog wel aanhaken bij student James (in 'I Are Scientists'-shirt), zodat we geen 40 minuten hoefden te wachten. James vertelde reuze grappig over de diverse gebouwen en liet ons uiteindelijk achter bij de bibliotheek, waar we met ons kaartje ook het Book of Kells mochten zien. Voor de deur kwamen we (natuurlijk) Ben en Merel tegen, die vertelden dat het de moeite waard was. We gingen naar binnen en het bleek niet alleen maar een boek te zijn, maar een hele tentoonstelling die alles over het boek vertelde. Heel mooi gedaan, al was het binnen wel druk. Bij het boek zelf was dat helemaal het geval. Uiteindelijk wisten we ons tussen de mensen te wurmen en konden we ook een rondje schuifelen (er lagen vier boeken, twee keer een deel van het Book of Kells en nog twee anderen), hoewel sommige mensen het principe van doorlopen niet begrepen en compleet met leesbrillen iedere vierkante millimeter van het boek gingen bekijken... Na de boeken kwamen we in de Long Room, waar de oudste boeken van de bibliotheek staan. Het was een zeer indrukwekkende hal, waar ook nog oude edities van beroemde boeken in tentoonstellingskasten lagen. Langs de randen stonden borstbeelden van beroemde studenten, zoals Jonathan Swift (wiens Gulliver's Travels er natuurlijk ook lag). Ook zagen we er de oudste harp van Ierland. Na de Long Room kwamen we in de universiteitswinkel, waar ik een t-shirt kocht. Nu was het weer tijd voor een wandelingetje en we liepen naar Grafton Street waar we bij Marks & Spencer een lunch kochten. Die aten we op in Stephen's Green, een groen park midden tussen de oude huizen. Daarna liepen we naar Merrion Square. Onderweg bekeken we de begraafplaats van de Hugenoten en de achterkant van Leinster House, waar het Ierse parlement zetelt. 
Langs Merrion Square zagen we het huis waar Oscar Wilde opgroeide en we bekeken ook het standbeeld en de oneliners in de hoek van het park in het midden van het plein. Via Clare Street en Leinster Street South kwamen we bij Kildare Street, waar we Leinster House nog even van de voorkant aanschouwden (mooi gebouw, maar haalde het niet bij het Noord-Ierse parlementsgebouw). We kwamen nu weer bij de universiteit en we liepen verder naar het middeleeuwse deel van Dublin. We zagen Dublin Castle (niet echt een duidelijk kasteel), wat andere oude gebouwen en we ploften neer op een bankje bij de mooie Christ Church Cathedral. Daar sms'ten we Merel dan de Guinnessbrouwerij (het museumdeel) om vijf uur zou sluiten en of zij er nog heenwilden. We spraken af om kwart voor vier bij het museum. Wij liepen erheen via de oude stadsmuren. Bij de brouwerij moest Remco natuurlijk op de foto met het grote Guinnesslogo op de muur (en dat op twee verschillende plaatsen). Even later kwamen Ben en Merel aan. Merel besloot naar de gevangenis te gaan (ook museum) terwijl Ben, Remco en ik het Guinness Storehouse binnengingen.  Allereerst kregen we een doorzichtige 'druppel' met daarin een klein druppeltje Guinness. Hier zat ook een ring aan die later recht gaf op een pint Guinness. Eerst echter deden we het tentoonstellingsdeel. Dat was best aardig gedaan - alle ingrediënten werden uitgelegd en de geschiedenis van Guinness werd verteld. Daarna begaven we ons naar de Gravity Bar, waar Remco en Ben hun Guinness dronken en ik vooral genoot van het 360 graden uitzicht over Dublin. 
Remco dronk vervolgens ook mijn pint op, zodat we op weg naar de uitgang al de eerst toiletstop moesten maken... We liepen nu naar Temple Bar (de wijk), waar we wilden eten. Ben had contact met Merel en we spraken af bij Grafton Bridge. We maakten een ommetje door een vage wijk om bij St Patrick's Cathedral te komen (en nog een uitgestorven pub in te rennen om wat Guinness te lozen). Nadat we de kathedraal hadden gezien, liepen we naar de rivier en op een bankje op de brug wachtten we op Merel. Die kwam even later totaal uitgeput aangenordicwalkt (zonder stokken), omdat de gevangenis veel verder weg bleek dan we hadden gedacht (maar ja, de kaart van Dublin die we hadden was niet 'exact to scale'...). 
We liepen het Temple Bar District binnen en kwamen al snel Bruno's tegen, een soort Italiaan met een aantrekkelijke early bird aanbieding. Even later zaten we met z'n vieren aan tafel en genoten we van voor-, hoofd- en nagerecht, gevolgd door koffie en thee. Daarna stechelde Remco lang over de rekening (waar weinig van klopte) en het ging zelfs nog mis met betalen, zodat Remco te veel betaalde en uiteindelijk 90 euro in cash terugkreeg. Zucht. Nu slenterden we naar de bus (via een omweg, ontdekten we later), die om negen uur vertrok van Aston Quay. Veertig minuten later kwamen we aan bij de camping, waar we allen naar onze eigen tent gingen. Remco en ik speelden natuurlijk nog een potje rummikub voor we moe ons bed opzochten voor de laatste nacht in de tent. |